Rëndësia e nderit

Tre persona prej gjeneratave para jush janë nisur për një udhëtim.

Derisa i zë nata para një shpelle në të cilën vendosen për ta kaluar natën.

Nga kodra rrokulliset një shkëmb dhe e bllokon tërësisht hyrjen dhe daljen e shpellës. (Ata duke biseduar mes vete) Thonë:

– Ne nuk mund të shpëtojmë gjallë nga kjo shpellë ndryshe, vetëm se duke i bërë lutje Allahut të Lartmadhëruar në bazë të punëve tona të mira.

Njëri u lut:

– O Zoti im, kam pasur një kushërirë të afërm, të cilën e kam dashur më shumë se tërë botën, andaj kërkova prej saj (siç kërkojnë meshkujt prej femrave), por ajo më refuzoi.

Një vit prej viteve mbretëronte uri e madhe, e ajo u paraqit tek unë.

E unë ia dhashë asaj 120 dinarë ari, me qëllim që të pranojë të vetmohej me mua.

Pasi i mori të hollat dhe e kisha në disponim (që të veproj me të çka të dua), ajo më tha: – Frikësoju Allahut, e mos më çndero padrejtësisht!

Atëherë u largova prej saj dhe nuk kontaktova me të, edhe pse e doja më shumë se çdokënd tjetër, kurse të hollat të cilat ia pata dhënë, nuk ia mora.

– O Zoti im, nëse këtë e kam bërë vetëm për ta fituar Kënaqësinë tënde, na shpëto nga kjo vështirësi në të cilën gjendemi!

Shkëmbi prapë lëvizi (nga hyrja e shpellës), por jo në tërësi për të dalë nga aty.

–

Dr. Musli Vërbani

“365 tregime për fëmijën tuaj brenda 12 muajve të vitit”