Rritja e Ismailit a.s

Një ditë prej ditëve kalon një karvan në drejtim të Mekës.

Aty ata e shohin se si në qiell një shpend sillej rreth e rrotull.

Ata thonë:

– Ky shpend po sillet rreth e rrotull, sepse ka vërejtur ujë.

Vendosin të dërgojnë një vëzhgues në atë kodrinë.

E dërguan një vëzhgues apo dy dhe e shohin se aty ka ujë.

Shkojnë te nëna e Ismailit, saktësisht te burimi i ujit dhe i thonë:

– A na lejon të vendosemi këtu?

Haxherja u thotë:

– Po, mirëpo e drejta e ujit është e imja, jo e juaja.

Të drejtën e ujit e kam unë.

Nëse dëshiroj ju jap, nëse dëshiroj nuk ju jap.

Ata pranojnë. 

Nëna e Ismailit ishte e kënaqur që ata të vendosen në atë vend për t’i bërë shoqëri.

Atëherë vendosen aty.

I thërrasin edhe familjet e tyre.

Ky vend bëhet vendbanim.

Ismaili rritet me ta dhe e mëson gjuhën arabe prej tyre.

Ata duke e parë sjelljen shembullore, filluan ta donin dhe ta respektonin.

Ata duke e parë intelektin e jashtëzakonshëm të Ismailit, filluan ta donin.

Ata e donin dhe e respektonin Ismailin a.s.

Kur Ismaili arrin moshën e pjekurisë, e martojnë me njërën prej vajzave të tyre.

—

Dr. Musli Vërbani