Ademi a.s. dhe pendimi

Ademi a.s. jetonte në xhenet.

Aty e ngrëni pemën e ndaluar.

Kur i arriti pema në gjoks filloi t’i zbulohet trupi dhe të zhvishet lakuriq.

E njëjta gjë i ndodhi edhe Havës.

Kur e shikuan njëri-tjetrin dhe e panë së ishin lakuriq,

nga turpi filluan të mbuloheshin me gjethet e Xhenetit.

Ademi e kuptoi se kishte bërë gabim dhe u pikëllua.

Shejtani u largua nga aty i lumtur sepse e kishte mashtruar njeriun.

Ata iu përulën Allahut në shenjë pendimi.

Ademi kërkoi falje dhe u pendua para Zotit me këto fjalë:

“O Zoti ynë, ne kthehemi tek Ti të penduar.

Pranoje pendimin tonë.

Na fal për mëkatin e bërë.

Ne i kemi bërë padrejtësi vetes.

Nëse Ti nuk na e fal mëkatin tonë,

nëse Ti nuk na mëshiron, do të jemi prej të humburve.”

Zoti i Madhëruar ua fali gabimin dhe ua pranoi pendimin.

Pas kësaj, Zoti u tha:

– Do të ju lëshoj në tokë,

– Jetën në tokë do ta keni të mundimshme.

– Jetën në tokë do ta keni me lodhje e djersë.

– Jetën në tokë do ta keni me pikëllim e angazhim të pandërprerë.

—

Dr. Musli Vërbani