Dr. Musli Vërbani

 

Kur ndryshojnë ligjet, ndërsa shkaku është i njëjtë

 

 

Shembull:

Në ajetin e abdesit Zoti i Lartmadhëruar thotë:

“Dhe lani fytyrat e juaja dhe duart e juaja deri në bërryla”.

 

Në ajetin e tejemumit Zoti i Lartmadhëruar thotë:

“Dhe jepni mes’h me të (dhe) fytyrave tuaja dhe duarve tuaja”.

 

Në abdes duart janë të përcaktuara deri në bërryla.

Në tejemum duart nuk janë të përcaktuara.

 

Ligji është i ndryshëm në të dy ajetet:

Në ajetin e parë ligji ka të bëjë me pastrimin në abdes.

Në ajetin e dytë ligji ka të bëjë me mes’hin (fërkimin) në tejemum.

 

Shkaku është i njëjtë, e ai shkak është papastërtia dhe pastrimi prej papastërtisë për t’u falur.

 

E papërcaktuara nuk bartet në të përcaktuarën, por në secilin rast veprohet ashtu siç është, përpos nëse paraqitet ndonjë argument që imponon bartjen, sepse nuk ka diçka që e konteston bashkimin e tyre. E, atëherë muxhtehidët orientohen te suneti.

 

Obligim është mes’hi i duarve deri në bërryla, duke u bazuar në thënien e Pejgamberit s.a.v.s. në hadithin të cilin e transmeton Ibn Umeri (hadithi merfuë): “Tejemumi është prej dy fërkimeve, fërkimi i fytyrës dhe fërkimi i duarve deri në bërryla”.