Dr. Musli Vërbani

 

Fjala specifike (El-Has)

Definicioni i fjalës “specifikuese”:

Fjalë specifikuese është fjala e përdorur për të treguar vetëm një kuptim në mënyrë të veçantë.

 

Fjala specifike

– ose mund të përdoret për një person të caktuar, si f.v. emrat e përveçëm,

Shembull: “Halid”, “Muhamed” etj,

 

– ose përdoret për të treguar vetëm një lloj.

Shembull: “Njeriu”, “Kali” etj,

 

– ose përdoret për një shumë të caktuar dhe të përkufizuar si f.v. “numërori”.

Shembull: dy, tre, dhjetë, njëzetë, tridhjetë, njëqind, populli,

 

– ose përdoret për një kuptim të vetëm.

Shembull: “dituria”, “injoranca”.

 

Fjala e cila përdoret për llojin është konsideruar prej familjes së fjalës specifike nga shkaku se shikohet nga kuptimi i drejtë i asaj për të cilën është vendosur, e ajo është një dhe nuk është e shumënumërt (shumëllojtësh).

Nuk e pengon këtë fjalë në kuptim të drejtë që në të të jenë personat apo llojet e përfshira brenda kuptimit të saj.

Nëse fjala tregon shumësin por jo në formën e fjalës së drejtë, por tregon nga ana e ndodhjes në vetë çështjen, si për shembull fjala qiej, fjalë që është prej familjes gjenerale.

 

Shembull: Thënia e Zotit të Lartmadhëruar: “Dhe faleni namazin”.

Fjala “faleni” është në formën urdhërore.

Urdhërori është fjalë specifike.

Kjo tregon, në mënyrë të prerë, obligueshmërinë e namazit.

 

Shembull: Thënia e Zotit të Lartmadhëruar: “jepni zekatin”

Fjala “jepni” është në formën urdhërore.

Urdhërori është fjalë specifike.

Kjo tregon në mënyrë të prerë obligueshmërinë e zekatit.