Dr. Musli Vërbani
EMËRTONI FËMIJËT TUAJ ME EMRA TË BUKUR
Kaçanik, 2011
Autor:
Dr. Musli VËRBANI
Titulli:
EMËRTONI FËMIJËT TUAJ ME EMRA TË BUKUR
Korrektura:
……………
Radhitja kompjuterike,
kopertina dhe dizajni grafik
Mumin Shehu
Botues: Autori
Shtypi:
“FokusPrint”, 2011
Të drejtën e ribotimit e rezervon autori
“Ju do të thirreni me emrat tuaj dhe të baballarëve tuaj.” (Hadith)
TE DREJTAT E FËMIJËS NE ISLAM
Fëmijët në islam janë qetësim i shpirtit, lumturi e jetës, lule e familjes, zbukurim i shoqërisë. Për ketë Zoti i Madhëruar në Kur`an thotë:
“Edhe ata që thonë: “O Zoti ynë, na dhuro gëzim në gratë dhe fëmijët tanë, dhe na bën neve shembull për të devotshmit.”
(Furkan, 74)
Ne një ajet tjetër, Zoti i Madhërishëm thotë:
“Allahu krijon për ju femra të llojit tuaj, kurse prej grave tuaja u jep djem e nipër, ju furnizon me sende të bukura.”
(Nahl, 72)
Për këtë arsye Islami i ka dhënë rëndësi të posaçme fëmijëve dhe i ka paraparë të drejtat e fëmijës, para dhe pas lindjes.
TE DREJTAT E FËMIJËS PARA LINDJES NE ISLAM
- QË FËMIJA TE LIND PREJ PRINDËRVE TË MARTUAR SIPAS LIGJIT ISLAM.
Sepse jeta në martesë i obligon që të dy prindërit t’ua sigurojnë jetën fëmijës së tyre.
- QE PRINDËRIT TË JENË TË NJË FEJE (ISLAME).
Për këtë arsye Zoti i Madhërishëm në Kur`an thotë:
“Mos u martoni me politeiste (idhujtare) deri sa të bëhen besimtare, nuk ka dyshim se robëresha besimtare është më e mirë se politeistja (idhujtarja) edhe sikur të ju pëlqejë ajo.”
(El-Bekare, 221)
Pra, e drejtë e fëmijës është që prindi t`ia zgjedhë nënën e mirë, prej fesë se pastër Islame, siç thotë i Dërguari i Allahut në hadithin të cilin e transmeton Buhariu dhe Muslimi:
“Martoju me atë që është fetare, se përndryshe të rrokë varfëria.”
- TË MOS URREJË QË FËMIJA I TIJ TË LINDË VAJZË, PRA, I GJINISË FEMËRORE.
Arabët paraislamikë e kanë pasur zakon që kur fëmija t’i lindte vajzë, ta varrosnin për së gjalli, ngase, sipas tyre, femra sjell turp në familje. Mirëpo, Islami e ka nderuar, e ka respektuar dhe e ka ngritur gjininë femërore në vlerën të cilën e meriton, ndërsa, atyre të cilët vepruar këto krime ua ka ndaluar rreptësisht, dhe një gjë të tillë të mos e përsërisin më kurrë. Allahu i Madhëruar në Kur’an thotë:
“Kur ndonjëri prej tyre lajmërohet me (lindjen) vajzë, fytyra e tij prishet dhe bëhet plot mllef.
Fshihet prej njerëzve, për shkak të asaj të keqeje me të cilën u lajmërua (e konsideron bela, e jo dhuratë prej Zotit). Mandej, (mendon) a do ta mbajë atë, ashtu i përulur, apo do ta mbulojë atë (të gjallë) në dhe. Sa i keq është ai gjykim i tyre.”
(En-Nahl, 58-59)
- PËRGATITJA E FËMIJËS PARA SE TË LIND.
Fëmija është lule e familjes, ai i forcon edhe me shumë marrëdhëniet bashkëshortore.
Prindërit duhet të përgatiten që fëmijën e tyre ta edukojnë mirë, ndërsa sa i përket furnizimit, furnizimi është në dorën e Allahut. Ata janë të detyruar të angazhohen që sa me shumë të sjellin lumturi ne jetën e tyre, së bashku me fëmijën dhe me pasurinë të cilën e posedojnë. Thotë Zoti i Madhëruar:
“Pasuria dhe fëmijët janë stoli e jetës së kësaj botë.”
(El-Kehf, 46)
Gjithashtu fëmija u sjell të mira prindërve të tij edhe pas vdekjes së tyre.
Muhamedi a.s. në hadithin të cilin e transmeton Muslimi nga Ebu Hurejre thotë:
“Kur të vdes biri i Ademit (njeriu) i ndërpriten shpërblimet e kësaj bote, përpos në tre raste:
- “Nga lëmosha qarkulluese,
- dituria me te cilën shërbehen dhe kanë dobi të tjetër, dhe
- fëmija i mirë i cili lutet për të.”
Pra, fëmija është mirësi e kësaj dhe e botës tjetër.
TË DREJTAT E FËMIJËS PAS LINDJES
- THIRRJA E EZANIT NË VESHIN E DJATHTË DHE THIRRJA E IKAMETIT NË VESHIN E MAJTË.
Kjo e drejtë e fëmijës është për arsye se ai kur të vjen në këtë botë, fjalët e para që do t’i dëgjojë të jenë fjalët: Allahu Ekber dhe La ilahe il-lall-llah, dhe me qëllim që edhe fjala e fundit, pra, duke u ndarë nga kjo botë, të jetë fjala: La ilahe il-lall-llah.
Transmeton Ebu Davudi dhe Tirmidhiu se:
“Kur Fatimja r.a. (vajza e Muhamedit a.s.) e ka lindur Hasanin, I Dërguari i Allahut s.a.v.s. ia ka kënduar ezanin në vesh.”
Pas kësaj prindi e pret një dash apo dele kurban për fëmijën që në Islam quhet AKIKË. Disa dijetarë thonë se Akiki (prerja e kurbanit për fëmijën) është vaxhib.
Me mishin e kurbanit (Akikit) përgatitet një ushqim dhe pastaj ftohen farefisi, fqinjët, dashamirët, të cilët pas ushqimit bëjnë lutje që fëmija të zhvillohet mirë, të jetë i edukuar, i sjellshëm me prindërit e tij dhe të tjerët .
Lejohet të huazosh para për ta prerë Akikin, por nëse nuk ke, atëherë mund të përgatitësh çfarëdo lloj ushqimi për t’i ushqyer musafirët, nëse edhe këtë nuk e ke, atëherë mirë është të japësh sadaka.
Është e ndaluar, siç veprojnë të ne, që pasi të lindë fëmija prindi të qerasë alkool apo gjera të cilat janë të ndaluara në Islam.
Gjithashtu, tek ne ka qenë traditë që kur dikujt i ka vdekur ndokush, e kanë pre lopën që kanë pasur dhe me të, para se ta varrosin të vdekurin, kanë përgatitur ushqim për ata që prezantojnë në përcjelljen e kufomës. Këtë edhe sot e praktikojnë në disa vende. Por, duhet t`a dimë se prerja e kurbanit dhe përgatitja e ushqimit bëhet kur të lind fëmija. Ndërsa, kur të vdesë ndokush, atëherë farefisi dhe fqinjët e tij duhet të përgatisin ushqim për familjen e të vdekurit, e jo familja e të vdekurit të përgatisë ushqim për të tjerët.
- E DREJTA E EMËRTIMIT TË FËMIJËS DHE PËRKATËSISË SE TIJ
Transmeton Ebu Davudi nga Ebu Hurejre se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Në Ditën e Kijametit ju do të thirreni me emrat e juaj dhe me emrat e prindërve tuaj.”
Po ashtu transmeton Muslimi nga Ibn Amri se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Emrat me të dashur te Allahu janë: Abdullah dhe Abdurrahman.”
Nga kjo kuptojmë se disa emra janë te ndaluar, siç janë emrat e shejtanëve, idhujtarëve e pabesimtarëve. Disa emra janë të dashur te Allahu, e disa janë te ndaluar. Për këtë do të flasim më gjerësisht me vonë.
- E DREJTA E GJIDHËNIES
Nëse fëmija nuk ka nënë, prindi e ka për obligim t’ia sigurojë fëmijës gjidhënien (nga ndonjë grua tjetër me kompensim).
Nëse nëna është gjallë, atëherë ajo duhet t’i japë gji fëmijës së saj. Thotë Zoti i Madhëruar:
“Nënat u japin qumësht fëmijëve të tyre dy vjet të plota nëse dëshirojnë ta plotësojnë saktësisht gjidhënien.”
Nëse nëna dëshiron ta ndërpresë gjidhënien para dy viteve, kjo duhet të behet me marrëveshjen në mes dy prindërve të fëmijës.
“… E nëse pas një konsultimi dhe pëlqimi (prindërit) shfaqin dëshirën për ndërprerjen (më herët) e gjirit, nuk është ndonjë mëkat për ta…”.
(El-Bekare, 233)
Nëna mund ta ndërpresë gjidhënien nëse shëndeti i saj është në rrezik apo nëse nëna është dobësuar shumë.
Thotë Zoti i Madhëruar:
“… Asnjë nënë nuk bën të dëmtohet me fëmijën e saj, …”.
(El-Bekare, 233)
Prindi, siç thamë, duhet të sigurojë grua për t’i dhënë qumësht fëmijës me kompensim, ose, nëse ndodhë shkurorëzimi, ai duhet që bashkëshortes se shkurorëzuar, e cila i jep qumësht fëmijës, t’i japë kompensim.
Thotë Zoti i Madhëruar:
“Nëse (bashkëshortet e shkurorëzuara) i japin qumësht fëmijëve të juaja dhe të tyre, atëherë jepni atyre pagesën e merituar. Këshillohuni në mes vete për të mira. Nëse kjo nuk arrihet, atëherë qumësht le t`i japë (fëmijës) ndonjë grua tjetër.”
(Et-Talakë, 6)
Nëse një grua i jep qumësht fëmijës së gruas tjetër, atëherë ajo bëhet nënë për nga qumështi.
- E DREJTA E SYNETLLËKUT
Synetllëku për fëmijën është vaxhib ne Islam. Synetllëkun e kanë praktikuar edhe pejgamberet e mëhershëm, sepse me të ruhet pastërtia dhe shëndeti i trupit.
Transmetohet nga Ebu Hurejre në Sahihun e Buhariut dhe te Muslimi se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Pesë çështje janë natyrshmëri e njeriut: Synetllëku, shkurtimi i mustaqeve, prerja e thonjve, të rruarit e nënsqetullave dhe të rruarit në pjesët e turpshme të njeriut.”
Nëse fëmija nuk behet synet kur të jetë i vogël, ai duhet të behet synet vetë kur të rritet. Po ashtu, edhe ai i cili e pranon Islamin, edhe nëse është i rritur apo në çfarëdo moshe të jetë, behet synet.
I pari i cili është bërë synet, në moshën 80 vjeçare, është Ibrahimi a.s.
- E DREJTA E SIGURIMIT TË ZHVILLIMIT TË JETËS SË FËMIJËS
E drejtë e fëmijës është qe ai te sigurohet nga çdo gjë që e dëmton, qoftë fizikisht apo mentalisht. Për këtë arsyeje Muhamedi a.s., në hadithin të cilin e transmeton Ebu Davudi nga Ibn Umeri, thotë:
“Mjafton për njeriun të bëhet gabimtar vetëm pse atë që kujdeset nuk e ushqen.”
Pastaj Muhamedi a.s. thotë:
“Secili prej juve është bari dhe secili do të përgjigjet për tufën e tij. Njeriu është bari ne shtëpinë e tij, ai do të përgjigjet për familjen (fëmijët) e tij.”
(Buhariu)
Fëmija nëse rritet dhe zhvillohet, ai do të bëhet i shëndoshë, do t`i ndihmojë familjes dhe shoqërisë, për këtë Muhamedi a.s. thotë:
“Besimtari i shëndoshë dhe i fuqishëm është me i dashur te Allahu se besimtari jo i shëndoshë dhe i dobët.”
- E DREJTA E KUJDESIT FAMILJAR
Kujdesi ndaj fëmijës është obligim ndaj Allahut dhe robit të tij. Nëse fëmija i ka prindërit, prindërit e kanë për obligim ta ushqejnë, ta veshmbathin, ta pastrojnë derisa të rritet.
Nëse bashkëshortët ndahen (shkurorëzohen), atëherë kujdesin për fëmijën e merr nena derisa të rritet, ndërsa kur të rritet fëmija, atëherë fëmija me dëshirën e tij zgjedh se ku të shkojë dhe nën kujdesin e cilit prind të jetojë, apo të jetojë i pavarur.
- E DREJTA E POROSISË PËR MBIKËQYRJE PARA VDEKJES SË PRINDËRVE
Mbikëqyrës apo kujdestar i fëmijës është prindi (babai) derisa ai të jetë gjallë. Nëse ai mungon (vdes), mbikëqyrja i takon babait të prindit të fëmijës (gjyshit të fëmijës). Nëse edhe ai mungon, atëherë mbikëqyrja kalon tek vëllai (i prindit të fëmijës). E nëse edhe ai mungon, atëherë mbikëqyrja kalon te axha (i prindit të fëmijës). Pra, e drejta e mbikëqyrjes kalon në të njëjtën renditje si në trashëgimi.
Mbikëqyrja ndaj fëmijës nënkupton kujdesin për ushqim, veshmbathje, kujdesi për edukim, arsimim, shërim dhe çdo gjë që ka nevojë fëmija.
- E DREJTA E EDUKIMIT DHE ARSMIMIT
Muhamedi a.s. thotë:
“Mësoni fëmijët tuaj, edukoni mirë dhe arsimoni mirë.”
Nuk ka dyshim se edhe rrethi ku jeton fëmija ndikon shumë në edukimin e tij. Muhamedi a.s., në hadithin të cilin e transmeton Buhariu, thotë:
“Çdo fëmijë lind në fenë e pastër islame, por prindërit e tij e bëjnë jehudi, të krishterë ose zjarrputist (idhujtar).”
Taberani transmeton hadithin ku Muhamedi a.s. thotë:
“Mësojani fëmijëve tri çështje:
– Ta duan të Dërguarin e Allahut;
– Familjen e tij; dhe
– Ta lexojnë Kur`anin, sepse njohja e Kur`anit do t’i jetë hije nën Arshin e Madh në atë Ditë (Ditën e Kijametit) kur nuk ka hije pos asaj hije, dhe do të jete me pejgamberët dhe të dashurit e Allahut.”
Po ashtu fëmija duhet të mësohet ta falë namazin. Muhamedi a.s. thotë:
“Urdhëroni fëmijët tuaj të falin namaz kur t`i mbushin shtatë vjet. Ndërsa kur t’i mbushin dhjetë vjet, nëse nuk falen, rrihni, dhe pas kësaj moshe ndani fëmijët djem nga vajzat që mos të flenë në një shtrat.” (Hakimi dhe Ebu Davudi)
Prindi duhet të interesohet që fëmija i tij me kë shoqërohet. Muhamedi a.s. thotë:
“Njeriu është në fenë e shokut të tij. Andaj shikoni se cilin e keni shok (zgjidhni shoqëri të mirë).” (Tirmidhiu)
Pas të gjitha këtyre, fëmija duhet te mësohet të shkojë në xhami, që aty të pajiset me njohuri fetare.
Transmeton Muslimi se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Çdo herë kur të mblidhet një popull (grumbull njerëzish) në një shtëpi prej shtëpive të Allahut (në një xhami ) për të lexuar Kur`an dhe studiuar, dhe për t’u konsultuar dhe shqyrtuar çështjet e tyre, atëherë Zoti zbret qetësi, siguri dhe lumturi mbi ta, i mbulon me mëshirën e Tij, ndërsa melaqet luten për ta dhe Zoti i regjistron në regjistrin e të mirëve.”
- E DREJTA E SHKOLLIMIT
E drejtë e fëmijës është gjithashtu edhe e drejta e shkollimit. Shkollimi i fëmijës nuk përkufizohet vetëm në shkencat fetare, por shkollimi përfshin të gjitha shkencat, si ato fetare, shoqërore, ekonomike, ekzakte dhe çdo lëmi që i nevojitet atij për të fituar lumturinë edhe në këtë botë edhe në botën tjetër. Kështu tek fëmija tubohen dy çështje me vlerë të madhe: Mendja e shëndoshë në trupin e shëndoshë.
- E DREJTA E SHËNDETIT DHE E SHËRIMIT
Nuk ka dyshim se preventiva është me e mirë se përdorimi i ilaçit. E drejtë e fëmijës është që prindi të kujdeset për të që mos të sëmuret. Për këtë fëmijës duhet t`i sigurohet ushqimi i mirë, veshmbathja e mirë dhe vendstrehimi i mirë. Përpos këtyre elementeve fëmija duhet të jetë vazhdimisht i pastër, që të jetë i mbrojtur nga viruset dhe mikrobet. Për këtë fëmija duhet të mësohet për pastrimin e trupit (gusulin), pastrimin e pjesëve të trupit (abdestin), pastaj për prerjen e thonjve vazhdimisht. Gjithashtu prindi duhet ta bëjë fëmijën synet.
- E DREJTA E TRASHËGIMISË
Të gjithë dijetarët islam janë të pajtimit se fëmija ka të drejtë trashëgimie edhe nëse është para lindjes. Nëse njeriu vdes dhe gruan e lë shtatzënë, atëherë fëmijës i rezervohet trashëgimia e tij dhe kur të rritet i dorëzohet në duart e tij.
Zoti i Madhëruar në Kur`an thotë:
“… Dhe kur të arrijnë moshën e pjekurisë dorëzoni pasuritë e tyre. Dhe mos shpenzoni pa nevojë derisa ata te rriten. Kush është i pasur le të përmbahet, e kush është i varfër le të shpenzojë me masë aq sa i nevojitet. E kur t`ua jepni pasurinë e tyre, jepjani me dëshmitarë. Dhe mjafton se, me siguri para Allahut jepet llogaria.”
(En-Nisa, 6)
- E DREJTA E MENDIMIT TË LIRË
Sheriati islam e respekton mendimin e fëmijës, nëse ai ia qëllon dhe ka mendim të drejtë.
Islami i edukon fëmijët që ata të bëhen të pavarur në mendimet e tyre, si në aspektin e diturisë, profesionit… etj.
- E DREJTA E ARGËTIMIT
Argëtimi në jetën e fëmijës ka përparësi nga mësimi, mirëpo argëtimi, në rend të parë, duhet të jetë nën kujdesin e familjes, pastaj me të mëdhenjtë dhe të vegjlit. Loja i ndihmon fëmijës në zhvillimin e trupit të tij.
- E DREJTA E FËMIJËS NË KURBET
Transmeton Hakemi se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Edukoni fëmijët tuaj që ta duan Allahun dhe të Dërguarin e Tij.”
Gabimin apo mëkatin për mos mësimin e Islamit dhe përkatësisë fëmijës në kurbet e merr prindi, pastaj shteti, i cili nuk kujdeset që t’i ofrojë atij mësime se si ta dojë fenë e tij, atdheun e tij, familjen e tij, kombin e tij.
Fëmija në kurbet është si zogu në vend të huaj. Ai zog një ditë duhet të kthehet në vendlindje, ai duhet t`a dijë prejardhjen dhe origjinën e tij. Ai zog nuk duhet të humbas, nuk duhet të shkojë në rrugë pa kthim. Këtë përgjegjësi e ka shoqëria, e cila duhet të sigurojë në kurbet mësime speciale për ta, që ata të bëhen si ambasadorë (të deleguar) të atdheut të tyre në vend të huaj.
- E DREJTA E ZGJEDHJES SË SHOKUT TË JETËS (BASHKËSHORTIT – BASHKËSHORTES)
Pasi që fëmija të arrijë moshën e pjekurisë, pa marrë parasysh a është mashkull apo femër, ka të drejtë në zgjedhjen e shokut të jetës dhe nuk lejohet që prindi ta detyrojë djalin të martohet me vajzën e cila nuk i pëlqen, ose në të kundërtën, ta detyrojë vajzën të martohet me djalin që nuk i pëlqen. Prindërit kanë të drejtë të intervenojnë vetëm atëherë kur ka ndonjë pengesë apo ndalesë e sheriatit që pengon martesën, në të kundërtën jo.
- E DREJTA E JETËS NE BASHKËSI APO NË SHOQËRI (E DREJTA E MOSIZOLIMIT)
Me këtë të drejtë kemi për qellim që fëmijës t`i sigurohet jeta e lumtur, pa presione, pa dhunë, pa keqtrajtime, pa cenim, pa anashkalim, dhe kjo duhet të jetë prej të gjithë muslimanëve. Muhamedi a.s. në një hadith thotë:
“Muslimanet të drejte janë në mes tyre dhe ata i ndihmojnë më të dobëtit.”
- E DREJTA E PËRGJEGJËSISË
Nuk ka dyshim se fëmija duhet të këshillohet që të veprojë punë të mira nëse nuk vepron punë të mira dhe të këshillohet të largohet prej punëve të këqija nëse vepron punë të këqija. Këtë e bazojmë në hadithin e Muhamedit a.s. të cilin e transmeton Muslimi:
“Kush prej jush e sheh një të keqe le ta largojë me dorën e tij; nëse nuk mundet, atëherë me gjuhen e tij; nëse edhe kështu nuk mundet, atëherë me zemrën e tij, por kjo është shkalla me e ulët e besimit.”
“EMËRTIMI I FËMIJËVE NË RRETHANA DHE ETAPA TË NDRYSHME”
Nëse i bëjmë një vështrim emrave, shohim se shumë emra janë deformuar, si nga jehuditë, serbët, maqedonasit, etj. …
Kështu p.sh. kemi emra islamë që i kanë deformuar dhe i kanë dhënë prapashtesën “USH” të jehudive, si p.sh.:
- Emrat e devijuar nga jehuditë
Emri i devijuar | Emri në gjuhën arabe |
KADRUSH | KADRI |
QAMUSH | QAMIL |
FAHRUSH | FAHRUDIN |
EMRUSH | EMRI |
FATUSHE | FATIME |
SADUSH | SADIK |
ALUSH | ALI |
HAVUSH | HAVA |
HAJRUSH | HAJRI |
RAMUSH | RAMI |
HAMDUSHE | HAMDI |
- Emrat e devijuar nga maqedonasit
Maqedonasit, jo vetëm mbiemrat, por edhe emrat, i kanë deformuar duke ia shtuar prapashtesën “OV”, ashtu siç kanë vepruar bullgarët, si p.sh.:
Emri i devijuar | Emri në gjuhën arabe |
ABDIOV | ABDI |
SALIOV | SALI |
KERIMOV | KERIM |
HASANOV | HASAN |
- Emrat e devijuar nga serbët
Te serbet e kemi të njëjtën çështje. P.sh. të njëjtat emra apo mbiemra i kanë deformuar duke ia shtuar prapashtesën “VIQ”:
Emri i devijuar | Emri në gjuhën arabe |
ABDIOVIQ | ABDI |
SALIOVIQ | SALI |
KERIMOVIQ | KERIM |
HASANOVIQ | HASAN |
– Përpos këtyre, te ne shohim emra grekë, p.sh. TEODOR, NIKOLLË (KOLË), PJETËR, KATERINË (KATE), DORA, GJERGJ, ANASTAS, etj…
– Pastaj emra romakë: PAL, ANTON, GJON, ZEKË, MERI. Këta emra i kanë trajtat e tyre të lashta: PAULUS, ANTONIUS, JOSEPHUS, JOHANNES, MARIA.
– Pastaj kemi edhe emra hebraikë, si: JAKOV, TOME, etj…
– Në emërtimin e fëmijëve ka pasur ndikim edhe sporti. Kështu p.sh. në kohën e sodit shohim emra, si MARADONA, RONALDO, me qëllim që të bëhen fëmijët futbollistë si Maradona e Ronaldo…
– Pastaj emërtimi i fëmijëve me emra nga ngjarjet apo figurat politike, si: INDIRA (Indira Gandi), ZHAKLINA (emri i gruas së kryetarit të Sh.B.A-ve XHON KENEDIT, e cila ka qenë e njohur për aventura.
– Pastaj emërtimi i fëmijëve me emra të artistëve, si: ELIZABETE (Elizabeta Tejllor), ESTER (Ester Uliams), RITA, MADONA etj…
– Pastaj emërtimi i fëmijëve me emra nga literatura, si: EDMOND, XHULIETE, ROMEO, ANTIGONA etj…
– Në një kohë kur prindërit tanë ishin komunistë të përbetuar, filluan t`i emërtonin fëmijët e tyre me emrat, si: BASHKIM, VËLLAZËRIM, etj., duke pasur për qëllim bashkimin dhe vëllazërimin e përgjithmonshëm me serbët, të cilët kurrë nuk ia kishin dashur te mirën popullin tonë.
– Të tjerët emërtojnë fëmijët me emra te poetëve, si: MIGJEN-(Millosh Gjergj Nikolla), ASDRENI (Aleksandër Stavre Drenova), NOL (Fan Noli ), BUZUK (Gjon Buzuku) etj.
– Të tjerët i emërtojnë fëmijët me emra nga bota shtazore, si p.sh.: DRENUSHA, UJKAN, UKE, LUAN etj., me qëllim që fëmijët e tyre të bëhen si luan, ujk e drenushë.
– Të tjerët i emërtojnë fëmijët me emra nga bota bimore, si p.sh.: MIMOZË, VJOLLCA, MANUSHAQE, RRUSHE, LULE, BURBUQE, etj.
– Disa i emërtojnë fëmijët me emra të trupave qiellore, si p.sh.: HËNË, YLLKË, DIELLZA, etj.
– Disa fëmijët i emërtojnë me emra të fenomeneve natyrore, si p.sh.; BORË, VETON, VULLKAN, VALTON, AGIM, SHKREPTIM, etj.
– Të tjerët i emërtojnë me emra te ngjyrimeve emocionale të gëzimit ose të dëshpërimit, si p.sh.: GËZIM, DËFRIM, FITIM, FITORE, DURIM, SHPËTIM, SHPRESË, VULLNET, DËSHPËRIM, ARGËTIM, etj.
– Disa i emërtojnë fëmijët me emra te vendeve apo me emra gjeografik, si p.sh.: SARANDA, VALBONE, ADRIATIK, VLORË, VJOSA, ARTE, ERENIK, etj.
– Disa të tjerë i emërtojnë me emra nga gurra popullore, si p.sh.: AGRON, BATON, DARDAN, DAFINA, DRILON, GRANIT, FLAMUR, JETON, KUJTIM, KUSHTRIM, KRESHNIK, KALTËRINË, etj.
SI TE VEPROJMË KUR TE LIND FËMIJA
Është e rregull i përgjithshëm në Fikhun Islam se:
“Veprat shpërblehen sipas qëllimit.”
Çdo prind, për çfarë qëllimi e emëron fëmijën e tij, ai ashtu edhe do të shpërblehet.
Gjithashtu çdo prind është i urdhëruar që ta emërojë fëmijën e tij me emër të mirë, dhe e ka të ndaluar që ta emërojë fëmijën e tij me emër të keq ose me emër me kuptim të egër.
Pra, ne mund t’i klasifikojmë emrat të cilët janë të dashur dhe të pëlqyer prej Allahut.
– Në rend të parë janë emrat: ABDULLAH dhe ABDURRAHMAN, dhe çdo emër që fillon me ”ABD”, e pastaj i shtohet njëri prej nëntëdhjetë e nëntë emrave të bukur të Allahut, të cilat do t’i i shënojmë më vonë.
– Emrat të cilat e kanë esencën e tyre “HAMD” (Falënderim), si p.sh.: AHMED, MUHAMED, HAMID, etj.
Ka emra të cilët janë të ndaluar rreptësisht, si p.sh.: Abdulharith (Rob i shejtanit), ose Shejtan, Djall, Dreq; siç janë të ndaluar edhe emrat e pabesimtarëve dhe idhujtarëve.
Përpos këtyre, emra të tjerë as nuk janë të ndaluar, por as nuk janë emra të pëlqyer ose të urdhëruar.
- Kur të lind fëmija në rend të parë ia këndojmë ezanin në veshin e djathtë dhe ikametin në veshin e majtë. Transmeton Davudi dhe Tirmidhiu nga Ebi Rafie se Muhamedi a.s. ia ka kënduar ezanin në vesh të Hasanit kur ka lind prej vajzës se tij, Fatimes.
- Pastaj, duke e falënderuar Allahun dhe duke shprehur gëzimin për fëmijën duhet të premtojmë që atë fëmijë ta edukojmë në frymën Gjithashtu të bëjmë lutje me dëshirë që ai fëmijë të jetë i mbrojtur prej shejtanit të mallkuar, që ai kurrë mos ta mashtrojë.
- Për këtë arsye edhe para marrëdhënies me bashkëshorten është mirë të thuhet duaja: “Allahume xhennibish-shejtane ve xhennibish-shejtane ala ma rezektena”, që d.m.th.: “O Zoti im, largoje shejtanin nga ne dhe largoje nga embrioni.” Nëse nga ky kontakt bashkëshortorë fillon krijimi i fëmijës, atëherë ky fëmijë do të jetë i mbrojtur nga shejtani, i cili nuk do të mund ta mashtrojë.
- Transmetohet nga Ebu Musa r.a. se: “Kur i ka lindur një fëmijë e ka dërguar te Muhamedi a.s. dhe ai e ka emëruar Ibrahim dhe ia ka vendose hurmën në buzë dhe është lutur që ai fëmijë të jetë i bereqetshëm.” (Buhariu dhe Muslimi). Nëse nuk ka hurme, mirë është vendosja e ndonjë ëmbëlsire në buzët e fëmijës.
- Pas shtatë ditësh ia qeth flokët fëmijës, pret akikë (kurban), dhe e emëron fëmijën. Me akikin (kurbanin) përgatit ushqim dhe i fton të afërmit, dashamirët dhe pas ngrënies luten për bereqet dhe mirësi për fëmijën. Disa dijetarë prerjen e akikit (dashit ose deles) e konsiderojnë vaxhib. Transmeton Ajsha r.a. se për djalë prehen dy dele, ndërsa për vajzë një dele. Ky mendim bazohet në ndarjen e trashëgimisë (me rastin e vdekjes së prindit) se djali merr dy hise, ndërsa vajza merr një hise.
JU DO TË THIRRENI NË DITËN E KIJAMETIT ME EMRAT TUAJ DHE ME EMRAT E BABALLARËVE TUAJ
Ebu Davudi nga Ebu Dardai transmeton hadithin:
“Emërtoni fëmijët me emra të bukur.”
Po ashtu transmeton Muslimi nga Ibn Umeri se Muhamedi a.s. ka thënë:
“Vërtet më së shumti Allahu i do emrat tuaj Abdullah dhe Abdurrahman.”
Tash do t`i tregojmë nëntëdhjetë e nëntë emrat e bukur të ALLAHUT dhe para secilit emër vihet fjala “ABD”, që ka kuptimin se ai fëmijë nuk i robërohet, nuk i nënshtrohet dhe nuk i përulet me fytyrë në tokë askujt tjetër përpos Krijuesit të tij:
Emri | Kuptimi në gjuhën shqipe |
ABDULLAH | Rob i Allahut. |
ABDURRAHMAN | Rob i Allahut të Gjithëmëshirshëm. |
ABDURRAHIMË | Rob i Allahut Mëshirëplotë. |
ABDULMELIK | Rob i Allahut Sundimtar. |
ABDULKUDDUS | Rob i Allahut të Shenjtë. |
ABDUSSELAM | Rob i Allahut Paqedhënës. |
ABDULMUËMIN | Rob i Allahut Sigurues. |
ABDULMUHEJMIN | Rob i Allahut i cili Mbizotëron në mënyrë absolute çdo gjë. |
ABDUL’AZIZË | Rob i Allahut të Plotfuqishëm, Triumfues. |
ABDULXHEBBAR | Rob i Allahut të Gjithëfuqishëm. |
ABDULMUTEKEBBIR | Rob i Allahut të Madhërishëm. |
ABDULHALIK | Rob i Allahut Krijues. |
ABDULBARI | Rob i Allahut Fillues të çdo sendi. |
ABDULMUSAVIR | Rob i Allahut i Cili jep formë dhe pamje çdo sendi. |
ABDULGAFFAR | Rob i Allahut Gjithëfalës. |
ABDULKAHHAR | Rob i Allahut i Cili Mposhtë çdo gjë. |
ABDULVEHHAB | Rob i Allahut Dhurues. |
ABDURREZZAK | Rob i Allahut Furnizues. |
ABDULFETTAH | Rob i Allahut Zgjidhjedhënës. |
ABDUL’ALIMË | Rob i Allahut të Gjithëdijshëm. |
ABDULKABID | Rob i Allahut i Cili e ka në dorë furnizimin dhe ia Ngushton kujt të dojë. |
ABDULBASIT | Rob i Allahut i Cili e ka në dorë furnizimin dhe ia Zgjeron kujt të dojë. |
ABDULHAFID | Rob i Allahut i Cili Nënshtron dhe Përulë të padrejtit. |
ABDURRAFI’Ë | Rob i Allahut Lartësues. |
ABDULMU’IZ | Rob i Allahut Ngritës. |
ABDULMUDHIL | Rob i Allahut i cili Nënshtron dhe degradon atë që do. |
ABDUSEMI’Ë | Rob i Allahut Dëgjues. |
ABDULBESIRË | Rob i Allahut i Cili Vëren, Vështrondhe Sheh çdo send. |
ABDULHAKEM | Rob i Allahut Gjykues. |
ABDUL’ADL | Rob i Allahut të Drejtë. |
ABDUL-LETIFË | Rob i Allahut të Butë. |
ABDULHABIRË | Rob i Allahut të Gjithëinformuar. |
ABDULHALIMË | Rob i Allahut Përdëllimtar. |
ABDUL’ADHIMË | Rob i Allahut Madhështor. |
ABDULGAFURË | Rob i Allahut Falës. |
ABDUSH-SHEKURË | Rob i Allahut Mirënjohës. |
ABDUL’ALIJJ | Rob i Allahut të Lartë. |
ABDULKEBIRË | Rob i Allahut të Madh. |
ABDULHAFIDHË | Rob i Allahut Ruajtës i çdo gjëje. |
ABDULMUKITË | Rob i Allahut Ushqyes i çdo gjëje. |
ABDULHASIBË | Rob i Allahut Cili i jep çdo send. |
ABDULXHELILË | Rob i Allahut Fisnik. |
ABDULKERIMË | Rob i Allahut Bujar. |
ABDURR-RREKIBË | Rob i Allahut Vigjilues. |
ABDULMUXHIBË | Rob i Allahut i Cili pranon lutjet. |
ABDULVASI’Ë | Rob i Allahut Gjithëpërfshirës. |
ABDULHAKIMË | Rob i Allahut të Urtë. |
ABDULVEDUDË | Rob i Allahut të Dashur. |
ABDULMEXHIDË | Rob i Allahut të Lavdishëm. |
ABDULBA’ITH | Rob i Allahut Ringjallës. |
ABDUSHEHIDË | Rob i Allahut Dëshmues. |
ABDULHAKKË | Rob i Allahut të Vërtetit të Pamohueshmit. |
ABDULVEKILË | Rob i Allahut Përkujdesës për furnizimin e të gjitha krijesave. |
ABDULKAVIJJ | Rob i Allahut të Fortit me fuqi absolute. |
ABDULMETINË | Rob i Allahut të Fortit të Pathyeshmit. |
ABDULVELIJJ | Rob i Allahut nën Mbrojtjen e të Cilit është gjithçka. |
ABDULHAMIDË | Rob i Allahut të Lavdëruar dhe Falënderuar. |
ABDULMUHSI | Rob i Allahut Gjithënjohës. |
ABDULMUBDI | Rob i Allahut Nismëtar i çdo sendi. |
ABDULMU’IDË | Rob i Allahut i Cili Rikrijon çdo send. |
ABDULMUHJI | Rob i Allahut Jetëdhënës. |
ABDULMUMITË | Rob i Allahut Jetëmarrës. |
ABDULHAJJ | Rob i Allahut të Gjallë. |
ABDULKAJJUM | Rob i Allahut të Përjetshëm. |
ABDULVAXHID | Rob i Allahut Kreator. |
ABDULMAXHID | Rob i Allahut të Nderuar. |
ABDULVAHID | Rob i Allahut Një të Vetmit. |
ABDUS-SAMED | Rob i Allahut Strehimtar. |
ABDULKADIR | Rob i Allahut të Fuqishëm. |
ABDULMUKTEDIR | Rob i Allahut i Cili ka Mundësi për gjithçka. |
ABDULMUKADDIM | Rob i Allahut i Cili i Paraprinë gjithçkaje. |
ABDULMUEHHIR | Rob i Allahut i Cili Lë pas vete gjithçka. |
ABDUL-EVVEL | Rob i Allahut i Cili është i Pari. |
ABDUL-AHIR | Rob i Allahut i Cili është i Fundit. |
ABDUDH-DHAHIR | Rob i Allahut të Dukshmit. |
ABDULBATIN | Rob i Allahut të Padukshmit. |
ABDULVALIJ | Rob i Allahut Udhëheqës. |
ABDUMUTE’AL | Rob i Allahut të Gjithëlartësuar. |
ABDULBERR | Rob i Allahut Mirëbërës. |
ABDUT-TEVVAB | Rob i Allahut Pendimpranues. |
ABDULMUNTEKIM | Rob i Allahut Ndëshkues. |
ABDUL’AFUVV | Rob i Allahut Mëkatfalës. |
ABDURR-RREUFË | Rob i Allahut të Dhembshurit. |
ABDULMALIKULMULK | Rob i Allahut Pushtetmbajtës. |
ABDUDHULXHELALI VEL-IKRAM | Rob i Allahut të Cilit i takon Madhështia dhe Nderi. |
ABDULMUKSIT | Rob i Allahut Drejtësidhënës. |
ABDULXHAMI’Ë | Rob i Allahut Tubues. |
ABDULGANIJ | Rob i Allahut të Pasur. |
ABDULMUGNI | Rob i Allahut Pasuridhënës. |
ABDULMANI’Ë | Rob i Allahut Privues (Ai pengon kë të dojë dhe çka të dojë). |
ABDUD-DARRË | Rob i Allahut i Cili kur të Dëshirojë t’i sjellë dikujt Dëm askush nuk mund ta ndalë. |
ABDUN-NAFI’Ë | Rob i Allahut Dobiprurës. |
ABDUN-NURË | Rob i Allahut i Cili është Dritë. |
ABDULHADI | Rob i Allahut Udhëzues. |
ABDULBEDI’Ë | Rob i Allahut Shpikës. |
ABDULBAKI | Rob i Allahut të Përhershëm. |
ABDULVARITH | Rob i Allahut Trashëgues. |
ABDURR-RRESHIDË | Rob i Allahut i Cili shpie në rrugë të dobishme. |
ABDUS-SABURË | Rob i Allahut Durimtar. |
EMËRTIMI I FËMIJËVE ME EMRA TË PEJGAMBERËVE
Transmeton Vehbil Xhethmiu r.a. se Muhamedi a.s. ka thënë: “Emërtoni fëmijët me emra të pejgamberëve.”
Emri | Emri i pejgamberit |
ADEM | Adem a.s. |
IDRIS | Idrisi a.s. |
NUH | Nuhi a.s. |
HUD | Hudi a.s. |
SALIH | Salihu a.s. |
IBRAHIM | Ibrahimi a.s. |
LUT | Luti a.s. |
ISMAIL | Ismaili a.s. |
IS`HAK | Is`haku a.s. |
JAEKUB | Jaëkubi a.s. |
JUSUF | Jusufi a.s. |
SHUAJB | Shuajbi a.s. |
MUSA | Musa a.s. |
HARUN | Haruni a.s. |
DAVUD | Davudi a.s. |
SULEJMAN | Sulejmani a.s. |
EJUB | Ejubi a.s. |
JUNUS | Junusi a.s. |
ZEKERIJA | Zekerija a.s. |
JAHJA | Jahja a.s. |
DHULKIFL | Dhulkifli a.s. |
ILJAS | Iljasi a.s. |
ELJESA | Eljesa a.s. |
UZEJR | Uzejri a.s. |
LLUKMAN | Llukmani a.s. |
DHULKARNEJN | Dhulkarnejni a.s. |
ISA | Isa a.s. |
MUHAMED | Muhamedi a.s. Pejgamberi i fundit. |
EMËRTIMI I FËMIJËVE ME EMËR APO ME CILËSI TË DËRGUARIT TONË – MUHAMEDIT a.s.
Emri | Kuptimi i emrit |
MUHAMED | I falënderuar, i lavdëruar. |
AHMED | Ai i cili falënderohet, lavdërohet. |
EMIN | Besnik. |
MUDETHIR | Me këtë emër e ka thirr meleku Xhibril Muhamedin a.s.: “O ti që je mbuluar”. |
MUZEMIL | Me këtë emër e ka thirr meleku Xhibril Muhamedin a.s.: “O ti që je mbuluar” |
ABDULLAH | Rob i Allahut. |
SHAHID | Dëshmitar i Allahut. |
SHEHID | Dëshmitar, Dëshmor në rrugën e Allahut. |
MUBESHIR | Lajmëtar për përgëzime. |
NEDHIR | Tërheqës i vërejtjes. |
MUNDHIR | Tërheqës i vërejtjes. |
MUALIM | Mësues i fesë së pastër Islame. |
FATIH | Çlirimtar prej errësirës në dritë. |
NURI | Dritë. |
SIRAXHULMUNIRË | Pishtar ndriçues. |
HANIFE | Sjellës i fesë së pastër Islame. |
MUBELIG | Sjellës i komunikatës e Allahut. |
MUHI | Fshirës i pabesimin dhe sjellës i besimit. |
TAHIR | Pastër në çdo aspekt, fizikisht dhe shpirtërisht. |
SADIK | Vërtetues i fjalëve të Allahut. |
HADI | Udhëzues në rrugën e drejtë dhe të vërtetë. |
MUHTEDI | Udhëzues në rrugën e drejtë dhe të vërtetë. |
EMRAT E FAMILJES SË MUHAMEDIT a.s.
Emri | Emri i prindërve |
ABDULLAH | Emri i babait të Muhamedit a.s. |
EMINE | Emri i nënës së Muhamedit a.s. |
Emri | Emri i fëmijëve të Muhamedit a.s. |
FATIME | Nëna e Hasanit dhe Husejnit. |
KASIM | Ka për synim Tahir (i pastër) dhe Tajib (i mirë). |
ABDULLAH | Djali i parë i Muhamedit a.s. |
RUKIJE | Migruesja e dyfishtë (në Etiopi dhe Medine). |
ZEJNEBE | Vajza më e madhe e Muhamedit a.s. |
UMI KULTHUM | Gruaja e Uthmanit r.a. |
IBRAHIM | Po ashtu edhe emër i pejgamberit Ibrahim a.s. |
Emri | Emri i grave të Muhamedit a.s. |
HATIXHE | Hatixhe bint Huvejlid. |
SEVDE | Sevdete bint Zumatel Arimije. |
AISHE | Aishe bint Ebi Bekr. |
HAFSA | Hafsa bint Umer. |
ZEJNEB | Zejnebe bint Huzejne. |
UMI SELEME | Umi Seleme bint Zadu Err-Rrekb. |
UMI HABIBE | Umi Habibe Remlete bint Ebi Sufjan. |
XHUVEJRIJE | Xhuvejrije bint el Harith el Hazaije |
ZEJNEB | Zejnebe bint Xhahsh. |
SAFIJE | Safijete bint Haji. |
MEJMUNE | Mejmunete bint El-Harith El-Hilalijete. |
EMËRTIMI I FËMIJËVE ME EMËR TË NJËRIT PREJ SAHABËVE (SHOKËVE BESNIK) TË MUHAMEDIT a.s.
Edhe pse sahabët – shokët e Muhamedit a.s. kanë qenë shumë dhe është e pamundur të paraqesim të gjithë, në këtë libër ne do të mundohemi t`i paraqesim vetëm një numër të tyre, me qëllim që fëmija të bëhet besnik, siç ishin shokët e Muhamedit a.s. besnikë.
Emri | Emri i shokëve të Muhamedit a.s. |
BEKIR | Ebi Bekr Es-Sidikë. |
OMER | Omerul Faruku. |
OTHMAN | Othman ibnu Affan. |
ALI | Ali Ebi Talib. |
SEID | Seid ibnu Amir El-Xhumehij. |
TUFEJL | Abdullah ibn Hudhafe Es-Sehmij. |
UMEJR | Umejr ibnu Vehb. |
BERRA | El-Berrau ibnu Malik El-Ensarij. |
THUMAME | Thumame ibnu Uthal. |
AMR | Amr ibnu Xhamuh. |
UBEJDE | Ebu Ubejde ibnul Xherrah. |
IKREME | Ikreme ibnu Ebi Xhehl. |
ZEJD | Zejdul Hajr, Adij ibnu Hatim Et-Taij. |
USAME | Usame ibnu Zejd. |
SEID | Seid ibnu Zejd. |
UMEJR | Umejr ibnu Sa`d. |
XHAEFER | Xhaëfer ibnu Ebi Talib. |
SEAD | Sead ibnu Vekasi. |
HUDHEJFE | Hudhejfe ibnu Jemani. |
HABIB | Habib ibnu Zejd El-Ensari. |
REBIA | Reabia ibnu Ka`b. |
ASIM | Asim ibnu Thabit. |
HABAB | Habab ibnu Eretti. |
SURAKA | Suraka ibnul Malik. |
THABIT | Thabit ibnu Kajs El-Ensarij. |
MUADH | Muadh ibnu Xhebel. |
HALID | Halid ibnul Velid. |
NUAJM | Nuajm ibnul Mes`udi. |
UTBE | Utbe bin Gavzan. |
ZUBEJR | Zubejr bin El-Avan. |
HAMZA | Hamza bin Abdul-Muttalib. |
ABAS | Abas bin Abdul-Muttalib. |
KATADE | Katade bin Nuëman. |
AMAR | Amar bin Jasir. |
MUS`AB | Mus`ab bin Umejr. |
EJUB | Ebu Ejub El-Ensarij. |
SELMAN | Selman El-Farisij. |
EBUDHERR | Ebu Dherr El-Gafari. |
TALHA | Ebu Talha El-Ensarij. |
ZIJAD | Zijad El-Harithij. |
Redijall-llahu anhum – Zoti qoftë i kënaqur me ta!
A
AHMED | Emër i Muhamedit a.s. |
ABDI | I Përkushtuar, devotshmëri. |
ADIL | I drejtë. |
ADNAN | Gjakpastër, fis i hershem arab. |
ADVAN | I shpejt, i shkathët. |
ADEM | Emër i një pejgamberi. |
AFAN | I pastër, i pafajshëm. |
AJET | Shenjë, dokument. |
AJETULLAH | Shenjë, dokument i Zotit. |
AJNI | Origjinal, natyral, i njëjtë. |
AKIF | I qëndrueshëm. |
AKIL | I mençur, i ditur. |
ALI | I lartë, elegant. |
AMAR | Jetëgjatë. |
ARIF | Njohës i mirë, i kuptueshëm. |
ASIM | Mbrojtës, ruajtës. |
ATAULLAH | Dhuratë e Zotit. |
ATIF | I dhimbshëm, mëshirues, i butë. |
AVNI | Ndihmës. |
ABIR | Kalimtar, udhëtar. |
ASIL | Bamirës, i ëmbël. |
ALIM | Dijetar. |
AMIR | Banues, i mbushur me të mira. |
ARAFAT | Kodra ku patjetër duhet të qëndrojnë hanxhinjtë natën e Bajramit. |
ASHIR | I afërt, familjar. |
AFIFE | I kujdesshëm, që nuk bën gabime, i pastër, i turpshëm. |
AMIDE | Udhëheqës, dekan. |
E
EBAN | I kjartë, i hapur, i çelur. |
EBSEL | Me burrërori, më trimi. |
EBSHIR | Përgëzo. |
EBU BEKR | Sahab i Muhamedit a.s., Halifi i parë. |
ETHIR | I zgjedhur. |
EDIB | Edukues. |
ERIB | I shkathtë, i zgjuar, i mençur. |
ESIRË | I fortë me trup dhe çka moralin e lartë. |
ESAD | Më i gëzuari, më i forti. |
ESLEM | Ai që pranon fenë islame. |
ESHXHEA | Më trimi, më guximtari. |
ESHREF | Më fisniku, më i çmuari. |
EKREM | Më fisniku, më i respektuari. |
EKMEL | Më i ploti. |
EMIRË | Udhëheqës. |
EMINË | Fisnik. |
ENES | I shoqërueshëm. |
ENVER | Më i ndriçuari. |
ENIS | I shoqërueshëm. |
EJMEN | I djathtë. |
EJUB | Emër i një pejgamberi. |
EMRULLAH | Çështje e Zotit, urdhër i Zotit. |
I
IHSAN | Bamirës. |
IDRIS | Emër i një pejgamberi. |
ISBIR | Ai që i kupton gjerat në esencë. |
ISLAM | Feja e pastër dhe e përsosur nga Zoti i madhëruar për tërë njerë-zimin. |
ISMAIL | Emër i një pejgamberi. |
ILHAM | Inspirim, frymëzim. |
ISAM | I ruajtur prej gabimeve. |
IZET | Fuqi, krenari. |
IS`HAK | Emër i një pejgamberi. |
ISAMUDIN | Ruajtës i fesë. |
IZEDIN | Fuqi feje, krenari feje. |
ILJAS | Emër i një pejgamberi. |
U
USAME | Emër i sahabiut të Muhamedit a.s. |
UMER | Emër i halifes së dytë në islam dhe njëherit sahab i Muhamedit a.s. |
UBEJD | Shoku (sahabiu) i Muhamedit a.s. |
UTBE | Shoku i Muhamedit a.s. |
UMEJR | Shoku i Muhamedit a.s. |
B
BASIL | Luan, trim. |
BASIK | I ngritur. |
BAKIR | I hershëm. |
BASIM | Buzëqeshës. |
BAHIR | Triumfues, fitues. |
BEDRI | Hënë e plotë, shkëlqim. |
BEDIL | Zëvendës. |
BURAK | Shndritës, ndriçues. |
BURHAN | Argument. |
BESAM | Ai i cili buzëqesh shumë. |
BESMAN | Ai i cili buzëqesh shumë. |
BESHAR | Përgëzues. |
BESHIRE | Përgëzues. |
BESIRE | Vizionar, largpamës. |
BEKIRE | I hershem për çdo gjë. |
BILAL | Emër i muezinit të parë, i gjallë, i ujitur. |
BELIGË | Orator, që flet rrjedhshëm. |
BEHXHET | Gëzim, i lumtur, shkëlqim. |
BAHRI | Detar. |
BASRI | Ai që sheh. |
BEDRUDIN | Shkëlqim feje. |
BEHAUIN | Stoli feje, shkëlqim feje. |
BURHANUDIN | Argument feje. |
T
TALID | I vjetër, i kohëve të hershme. |
TAHSIN | Zbukurues i çdo vepre. |
TEKIJ | I devotshëm. |
TESNIM | Burim (krua) i xhenetit. |
TEMAM | I plotë. |
TEVHID | Ai që pranon vetëm Allahun Zot. |
TEFVIK | Shpëtim, pajtim në mes njerëzve. |
TEJSIR | Lehtësues. |
TAFIL | I vogël, foshnjor. |
TAHIR | I pastër, ai që pastron. |
TAJAR | Fluturues, pilot. |
TAJIB | I mirë, i shëndosh. |
TALAT | Fytyrë e ndritshme, e mirë. |
TALIB | Ai që kërkon studim, dituri. |
TARIK | Ai që trokit vonë natën. |
TAXHUDIN | Kurorë feje. |
TARIFE | I ri, i rrallë. |
TALHA | Lloj peme. |
TH
THABIT | I vendosur, trim. |
THAKIB | Mendim i qëlluar. |
THAMIR | Frytdhënës. |
THERIJ | I pasur. |
THEMAL | Ai që i kryen detyrat e një populli. |
THEMINË | I shtrenjtë. |
THEMUD | Fisnik. |
THENA | Falënderues. |
THEVAB | Shpërblim. |
XH
XHABIR | Rregullues i ashtit të thyer. Ai që lidh plagët. Shpëtues. |
XHAEFER | Lum i vogël. Deve e çmueshme. Njeri fisnik. |
XHASIM | Madhështor, i mençur. |
XHAHID | Luftëtar, punëtor, i zellshëm. |
XHAVID | Fisnik. |
XHAJIR | Ai që lutet me zë të lartë. |
XHASAS | Trim, që prinë i pari. |
XHELAL | Madhështor. |
XHELIL | Madhështor, i ndershëm, i drejt. |
XHEMAL | Estetik, i bukur. |
XHEMIL | I bukur, i hijshëm. |
XHENAH | Fluturues. |
XHUNAD | Ushtar. |
XHIHAD | Ai që angazhohet shumë në rrugën e Allahut. |
XHEHUR | Ai që flet me zë te lartë. |
XHEVAD | I mrekulluar, fisnik. |
XHEVDET | I mirë, i virtytshëm, meritor. |
XHIJAD | Dhurues, bujar. |
H
HAXHIB | Ai që ka zë të fortë duke kënduar. |
HARIS | Artist, preciz, rojtar. |
HAZIM | I dobishëm. |
HASIM | I përgatitur. |
HAFIDH | Ruajtës, sigurues. |
HAKIM | Gjyqtar, qeveritar. |
HABAB | I dashur në mes të njerëzve. |
HABIB | I dashur. |
HIXHAB | Mbulojë, i fshehur. |
HAXHAXH | Ai që shkon vazhdimisht në haxh. |
HADIDË | I hekurt, i mprehte. |
HUSAM | Shpatë që pret shumë. |
HASAN | Shumë i bukur. |
HASIB | Llogaritar. |
HUSEJN | Bukurosh. |
HASIN | I mbrojtur. |
HASIFË | Meditues i drejtë, mendimtar. |
HAKI | I drejtë, i vërtetë. |
HAKIMË | I mençur. |
HALIM | I urtë. |
HAMAM | Shpend. |
HAMDI | Falënderues. |
HAMID | Shumë falënderues. |
HAMZA | Emër i axhës së Muhamedit a.s. |
HANEFI | I pastër, i kulluar. |
HANIF | Ai që i përmbahet shumë fesë. |
HAMAD | Ai që falënderon shumë. |
HAJAN | I gjallë, i lëvizshëm. |
HAZIN | Ai që e ruan pasurinë, arkëtar. |
HATIR | Ai që të përkujton pas harresës, ideor. |
HALID | I përjetshëm, i përgjithmonshëm. |
HALIS | I pastër si loti. |
HABAB | I shpejtë. |
HABIRË | Ekspert, me përvojë. |
HASIBË | Që sjell shumë të mira. |
HIDR | I fshehur nga gjithçka, i mbuluar me të gjelbër – Shoku i Musës a.s. |
HATAB | Këshillues, ai që lidh fejesë, ligjërues. |
HATIB | Orator, ligjërues. |
HALIFË | Zëvendës, udhëheqës. |
HALILË | Shok, dashamir. |
HAMISË | Skuadër e ushtrisë prej pesë ushta-rëve. |
HUVEJLID | I përjetshëm. |
HAJRI | Ai që sjell të mira. |
HAJRULLAH | Furnizim i mirë i Allahut. |
HAJRUDIN | Ai që i sjell të mira fesë. |
HADIF | Shenjëtar, ai që ia arrin qëllimit. |
HADI | Këshillues, udhëzues. |
HARUN | Emër pejgamberi. Vëllai i Musa a.s. |
HASHIM | I shkathët, ai që copëton. |
HANI | I qetë, i lumtur, i gëzuar. |
HEDILË | Zëri i bukur i zogut. |
HISHAM | Fisnik, bujar. |
HILAL | Ndriçimi i hënës, gjysmëhëna e kuqe. |
HEMAS | Ai që flet në heshtje. |
HUMAM | Trim, guximtar. |
HENAN | I lumtur, i gëzuar. |
HUDË | Ai që kthehet në të drejtën. |
HUVEJD | I butë dhe i mirë. |
HEJUB | I respektuar. |
HARBIN | Syth i hurmës. |
D
DARIS | Mësues, arsimtar, profesor. |
DARI | Dijetar. |
DANI | I afërt, ai që vjen. |
DAHISH | Ai që të mahnit. |
DAVUD | Emër pejgamberi, Davudit a.s. |
DEHAM | Ai që mban të tjerët me çdo kusht. |
DERGAM | Trim. |
DEFAE | Mbrojtës i fort. |
DEVLET | Shtetas, qeveritar. |
DAHIK | I lumtur, buzëqeshës. |
DARIË | Në vitet e fëmijërisë. |
DARI | Trim. |
DAMIR | I hollë, trupgjatë. |
DAMIN | Sigurues. |
DAJAF | Ai që i pret miqtë, musafirët. |
DAJFALLAH | Ai që e kryen haxhin. Musafir në shtëpinë e Allahut (në Qabe). |
DH
DHAKIR | I zgjuar, ai që nuk harron. |
DHEMAM | Vendim, premtim, emanet. |
DHENUN | Emër i Junusit a.s. |
DHULKIFL | Emër pejgamberi. |
DHIJAD | Fitues. Ai që arrin profit. |
DHAFIR | Triumfues, që arrin çka dëshiron. |
DHAHIR | I hapur, i kjartë. |
DHARIF | I mrekullueshëm. |
DHAHIRE | Ndihmëtar, përkrahës. |
R
RABIH | Ai që ka profit. |
RATIB | I butë dhe i mëshirshëm. |
REFET | I butë, i vendosur. |
RAXHI | I dëshiruar, i kërkuar. |
REXHAI | Simpatik. |
RAHIM | Mëshirues. |
RAZI | I vendosur në mendimin e tij. |
RASIM | Udhëzues, i drejtë. |
RASHID | I lumtur, i pajtuar. |
RAGIB | Jetëlumtur, Jetmirë. |
RAGID | Bujar, mbështetës. |
RAMIH | Shigjetar. |
RAMIZ | Sinjalizues, simbolik. |
RAVI | Transmetues i Hadithit. |
RAIB | Rregullues, përmirësues. Qumësht i pastër. |
RAID | Udhëheqës i popullit. |
RAIF | Shumë i butë dhe i mëshirshëm. |
RAIK | I pastër, i bukur, i mirë. |
RAKIN | I vendosur, i qetë. |
REBAH | Profit, fitim në tregti. |
RIBAT | Ai që ndërlidh çdo gjë. |
REBIË | Pranverë. |
RETIB | I përjetshëm, njeri me gradë në ushtri. |
REXHEB | Emër muaji. |
REHILË | Kalimtar. |
RAHIMË | I mëshirshëm. |
RUSTEM | Trim, hero. |
RESUL | I dërguar, i deleguar. |
RESIMË | Fotografues, piktor, vizatues. |
RESHAD | Udhëzues në rrugë të drejtë. |
RUSHDI | I udhëzuar në rrugë të drejtë. |
RESHIDË | Udhëzues. |
RIDA | I kënaqur. |
RIDVAN | Melaqe e Xhenetit. |
RETIBË | I butë, i prekshëm. |
RAGIBË | I gjerë. |
RAGIDË | Jetmirë, jetëgjatë. |
RIFAT | I ngritur, intelektual. |
RIFKI | I mirë, i dashur. |
RUFEJD | Donator, investitor. |
REFIKË | Dashamir, shok. |
REKIMË | Libër. |
REKAN | Modest. |
REMAH | Shigjetar, shenjëtar. |
RAMADAN | Emër i muajit të Agjërimit. |
REMZI | Sinjalizues, simbolik. |
REHAN | Garues. |
RUVAD | Udhëheqës në ushtri, oficer. |
REUF | I mëshirshëm. |
REJAN | I bukur, i mirë, i mbushur në trup. |
RIJAD | Kënaqësi, pajtueshmëri. |
Z
ZAHIR | Fisnik, nderim i madh. |
ZAFIR | I shpërblyer me shumë dhurata. |
ZAKI | I zhvilluar, i mirë. |
ZAHID | Tepër i devotshëm, modest. |
ZAHIR | Shkëlqim në fytyrë, shndritës. |
ZAID | I zhvilluar. |
ZEBIDË | Kur të zbulohet dhe të sqarohet çështja. |
ZUBEJR | I fortë, emër i shokut të Muhamedit a.s. |
ZEIMEË | Udhëheqës, komandant. |
ZEGLULË | Njeri shtathollë dhe i shpejtë. |
ZEMILË | Shok, bashkëkohanik. |
ZEHAD | Tepër i devotshëm, skeptik, modest. |
ZUHDI | Asket, i thjesht, modest. |
ZEHIRË | Lulëzim. |
ZIJAD | Zhvillimore, që ia tejkalon tjerëve. |
ZEJAD | Shtim, zhvillim. |
ZEJAN | Zbukurues, stolibërës. |
ZEJNULABIDIN | Më i miri prej robërve. |
ZEJNUDINË | Stoli i fesë. |
ZIJAUDINË | Ndriçues i fesë. |
S
SABIK | Që ia tejkalon tjetrit. |
SABIG | I plotë. |
SAXHID | Përulës ndaj Allahut. |
SADIN | Shërbyes i Qabesë së nderuar. |
SAIF | Ndihmëtar. |
SAFER | Udhëtar. |
SALIM | I shëndoshë, pa të meta. |
SAMIR | Udhëtar i natës. |
SAMIK | I lartë, i gjatë. |
SAMI | Me virtyte të larta, i ngritur. |
SAHIR | Që zgjohet natën (për ibadet). |
SAID | Udhëheqës, prijës. |
SETAR | I fshehtë, që e mban sekretin. |
SEXHAD | Që bën sexhde vazhdimisht. |
SEHAB | Fisnik, bujar, ai që jep. |
SIRAXH | Dritë, kandil, ndriçues. |
SERMED | I vazhdueshëm. |
SURUR | I lumtur. |
SERIË | I shpejtë. |
SEAD | I lumtur, i gëzuar, fatbardhë. |
SEADULLAH | Qe vepron në pajtueshmëri me emrat e Allahut. |
SEIDË | Ai që arrin lumturi në jetë. |
SEFIRË | Ambasador, i deleguar. |
SULTAN | Fuqi, aftësi, argument. |
SELAM | Paqe, përshëndetje, shpëtim, siguri. |
SELMAN | I shëndoshë, i pa të meta. |
SULEJMAN | Emër pejgamberi. |
SEMA | I ngritur, i lartësuar. |
SEMAH | Tolerant, falës. |
SEMIË | Ai dëgjon. |
SEMUH | Fisnik, bujar. |
SEMIHË | Fisnik, bujar. |
SEMIRË | Argëtues nate. |
SENAD | Ndihmëtar. |
SEHLAN | I qetë, i butë, i lehtë. |
SUHEJL | Yll që ndriçon natën. |
SUVAR | Mjet prej ari, stoli prej ari. |
SEJAR | Qarkullues, i lëvizshëm. |
SEJF | Shpatë. |
SEJFULLAH | Shpatë e Zotit. |
SEJFULISLAM | Shpatë e Islamit. |
SEJFUNASR | Shpatë e fitimit, shpatë e ngadhënjimit. |
SABAHUDIN | Agim feje. |
SABIR | I durueshëm. |
SABRI | Ai që i takon durueshmërisë. |
SADIK | I drejtë, i sinqertë. |
SADUDINË | Lartësi feje, fat feje. |
SADULLAH | I lartë të Allahu. |
SABIH | Ndriçues, ai që është i mëngjesit. |
SAHIB | Shok i vërtetë. |
SAHI | I zgjuar. |
SADIH | Zë i lartë (që jehon). |
SADIR | Burimor. |
SADIË | Luftëtar i së vërtetës. |
SADIK | I vërtetë, i sinqertë. |
SAID | I lartë, i ngritur. |
SAFI | I pastër, i kulluar, pa të meta. |
SALIH | Rregullues, përmirësues, i mirë. |
SAMIT | I qetë, i heshtur. |
SAMID | I vendosur. |
SAIB | Ai që ia qëllon, që nuk gabon. |
SAIM | Agjërues. |
SAIN | Rojtar, ai që ruan gjithçka. |
SUBAH | I bukur, me fytyrë të zbardhur. |
SABAH | Që vazhdimisht ndriçon. |
SABURË | Durimtar. |
SAHAR | Proklamues. |
SARIHË | I pastër, i sinqertë. |
SAFUH | Fisnik, falës, tolerues. |
SUHEJB | Emër sahabiu. |
SAVAB | I qëlluar, i vërtetë. |
SINVAN | Vëlla. |
SADRUDIN | Parim, burim feje. |
SAFVET | I pastër, i zgjedhur, i kulluar. |
SAUD | Me fat, përparimtar. |
SIDKI | Ai që i takon së vërtetës. |
SINAN | Fuqi, aftësi. |
SH
SHABAN | Numër i muajit të tetë hixhrij. |
SHABI | Kombëtar. |
SHAFI | Shërues, ai që shëron. |
SHAKIR | Falënderues. |
SHEBIB | Rinor,i ri. |
SHEHAB | Flakë, dritë, yll. |
SHEFKET | Fuqi luftarake. |
SHEFIK | I mëshirshëm. |
SHEMSI | Diellor. |
SHEMSUDIN | Drita e fesë. |
SHERIF | Fisnik, i lartë, i zgjedhur. |
SHUKRI | Falënderues. |
SHUAJB | Emër pejgamberi. |
SHAMIH | I lartë, i ngritur. |
SHAMIL | I plotë. |
SHAHIR | I njohur, i popullarizuar. |
SHAHIK | I lartë, i ngritur. |
SHAHIN | Shpend nga lloji I sokolit. |
SHAHID | Dëshmor, dëshmitar. |
SHAVIR | I ndriçuar. |
SHEBAB | I bukur, rinor. |
SHUGJAË | Trim, i guximshëm. |
SHEDAD | I fortë, i lartë, i rreptë ndaj armikut. |
SHEDIDË | Trim, ekstrem në drejtësi. |
SHERIK | Shok i punës. |
SHIAR | Simbol, flamur, shenjë. |
SHEALAN | I flaktë. |
SHEKIKË | Vëlla prej nëne dhe babe. |
SHEKURË | Ai që falënderon vazhdimisht. |
SHEKIBË | Ai që jep, ai që shpërblen. |
SHIHAB | Copë zjarri, yll me të cilën gjuhet shejtani. |
SHEHDI | Mjaltë. |
SHEHMI | I fortë dhe i fuqishëm. |
SHUHEJB | Trim. |
SHEHIDE | Dëshmor. |
SHEHIRE | I njohur, i popullarizuar. |
SHEJHAN | Xheloz, i vendosur. |
G
GAZI | Ai që lufton në rrugën e Allahut. |
GALIB | Fitues, Triumfues. |
GALI | I çmueshme, i shtrenjtë. |
GANI | I pasur. |
GARIBË | Kurbetçar. |
GARIRË | I bardhë. |
GAZIRË | I bollshëm, i mjaftueshëm. |
GAZVAN | Ai që lufton pandërprerë. |
GUFRAN | Falës. |
GALAB | Fitues, triumfues. |
GULAM | Djalosh. |
GANIMË | Profiti i fituar në luftë. |
F
FATIH | Ndihmëtar, fitues, çlirimtar. |
FATIK | Trim, i rreptë, i fortë. |
FAHIR | I çmueshëm, i mirë në çdo aspekt. |
FARIH | I lumtur, i gëzuar. |
FARIS | Trim, kalorës, luftëtar. |
FARUK | Ai që ndan të keqën prej të mirës. |
FASIL | Ndarje në mes dy çështjeve. |
FADIL | I vlefshëm. |
FATIN | I mençur,i zgjuar. |
FALIH | I dobishëm, i mirë. |
FAKIH | Shpirtmirë, mahitës. |
FAHIM | Dijetar, i mençur, që kupton. |
FAHID | Me edukatë të mirë. |
FAID | I dobishëm, i vlefshëm. |
FAIZ | Fitues. |
FAIK | Që ia tejkalon të tjerëve me cilësi e virtyte të mira. |
FETAH | Çlirimtar. |
FEHAR | Krenar. |
FEHAM | Madhështor. |
FIDAI | Trim, luftëtar në rrugën e Allahut. |
FERAXH | Ai që t’i tejkalon fatkeqësitë. |
FERHAT | Shumë i lumtur, shumë i gëzuar. |
FURKAN | Mëngjesi, fitorja, Kur`ani që e ndan të keqen prej të mirës. |
FERIZ | Qe dallohet nga te tjerët me cilësi. |
FESIHE | I gjerë, i madh. |
FESIHE | Që flet rrjedhshëm, orator. |
FETINE | I kuptuar. |
FEKIHE | Ai që i kupton qeshtjen e fesë. |
FELAH | Shpëtimtar, bamirës. |
FEHRI | Ai që ka shumë pasuri. |
FEHMAN | I mençur, që kupton shumë. |
FEHMI | Që kupton, i zgjuar, që ka intelekt të gjerë. |
FUAD | Qe vazhdimisht fiton, zemër . |
FEJAH | Fisnik, bujar. |
FEJAD | Shpatë. |
FEJD | Fisnik,I mirë. |
FAHRUDINE | Krenari feje. |
FEJZULLAH | Dhuratë e Zotit. |
FEXHRI | Mëngjesor. |
FEVZI | I shpëtuar, fitues. |
FIKRET | mendim, ide. |
K
KABIS | Mësues, profesor. |
KABIL | Sigurues, ai që vjen. |
KABUS | Ai që ka fytyrën e bukur dhe ngjyrën e mirë. |
KASIT | I drejtë. |
KASIM | Shpërblyes, ai që ndanë. |
KASID | Shenjëtar, synues. |
KANIT | I qetë, ai që e përkujton Allahun, ai që falet. |
KAID | Udhëheqës, oficer. |
KUDAMEI | I hershem, arkeologjik. |
KADRI | I vlefshëm, përcaktues. |
KUDUS | Trim. |
KUTBI | Udhëheqës, prijës. |
KAMER | Hënë. |
KATIB | Dijetar, ai që shkruan. |
KATIM | Ai që di të mbajë sekretin. |
KATHIR | Shumues. |
KASIB | Ai që ka profit, fitues. |
KAFIL | Sigurues. |
KAMIL | I plotë. |
KERIM | Fisnik. |
KEAB | I ndershëm, i lartësuar. |
KEFAH | Ngritje, zhvillim, i zellshëm. |
KEMAL | I plotë. |
KENAN | Preventivë, i fshehtë, mburojë. |
KADIR | Mundësi, fuqi, aftësi. |
L
LATIF | I butë, i dashur, i ndjeshëm. |
LAZIM | I nevojshëm, i domosdoshëm. |
LEBIB | I mençur, pjellor. |
LUTFI | Ai që i takon butësisë. |
LUBAB | I zgjedhur, i pastër. |
LEBIDË | Udhëheqës që i tubon të tjerët rreth vetes. |
LEXHIMË | I lidhur, lidhës. |
LETIFE | I butë, ledhatues. |
LUKMAN | Udhë e sigurt, emër i pejgamberit Lukman. |
LEMAH | Ai që sheh fshehtazi. |
LEMIË | Shndritës. |
LUT | Emër i pejgamberit, Luti a.s. |
LIVA | Simbol, gradë në ushtri, flamurtar. |
LEJTH | I fortë. |
M
MAHIR | I mprehtë, i zgjuar, ekspert. |
MAHMUD | I falënderuar. |
MAKSUD | Qellim, i kërkuar. |
MALIK | Posedues, sundues. |
MEBRUK | I bekuar, i uruar. |
MEHDI | Drejtues, ai që udhëzon. |
MEMDUH | I lavdëruar. |
MEËMUN | I besueshëm, me fat. |
MENSUR | I ndihmuar. |
MERZUK | I furnizuar me çka i nevojitet. |
MESUD | Me fat, i lartësuar. |
MEXHID | Fisnik, shpirtgjerë. |
MID`HAT | Lëvdatë. |
MILAIM | I përshtatshëm. |
MILAZIM | I pandashëm, i nevojshëm. |
MUADH | I mbrojtur, i vetëdijshëm. |
MUBAREK | Me fat, i bekuar. |
MUHAMED | I nderuar, i lavdëruar. Emër i pejgamberit të fundit. |
MUHARREM | I ndaluar, emër muaji. |
MUHJIDIN | Rilindës i fesë. |
MUHSIN | Ai që zbukuron, bamirës. |
MUHTAR | I zgjedhur. |
MUKBIL | Simpatik, i pranishëm. |
MUNIB | I penduar, i kthyer te Zoti. |
MUNIR | I ndritshëm. |
MURAD | Qellim i caktuar. |
MUSA | Emër pejgamberi. |
MUSAB | I pathyer, i palakuar. |
MUSTAFA | I zgjedhur, i dalluar. |
MUSLIHUDIN | Përmirësues i fesë. |
MUSLIM | I dorëzuar ndaj Zotit. |
MUXHAHID | Ai që përpiqet në rrugën e Zotit. |
MUXHIB | Ai që i përgjigjet thirrjes. |
MUZAFER | Ngadhënjyes. |
MAXHID | I lavdishëm, me edukatë të lartë. |
MADIH | I lavdëruar. |
MAZIN | Shndritës i fesë. |
MUBTESIM | Ai që buzëqesh. |
MEBRUR | I bekuar. |
MEBRUK | I bekuar. |
MUBESHIR | Përgëzues. |
MUBINË | I qartë, i kthjellët. |
MUTUVELI | Sundimtar. |
METIN | I fuqishëm. |
MUXHAHIR | Ai që flet të drejtën haptas, pa iu frikësuar askujt. |
MUHARIB | Luftëtar. |
MUHASIB | Llogaritës. |
MUHFUDH | I ruajtur, i siguruar. |
MUHLIS | I sinqert. |
MUDEBIR | Planifikues. |
MUDRIK | Ai që i kupton në esencë qeshjet. |
MUDIRË | Koordinator, drejtues. |
MURABIT | Ai që i bashkon radhët kundër armikut. |
MURSHID | Njeri bujar dhe fisnik. |
MERXHAN | Diamant. |
MURSEL | I dërguar, delegat. |
MURID | Nxënës, kërkues. |
MEZIDË | Shtesë, zhvillim. |
MUAID | Ndihmëtar. |
MUSAJID | Ai që kërkon paqe, ai që falë. |
MUSTENIRË | Ndriçues. |
MESRUR | I gëzuar, i lumtur. |
MUSHRIF | I lartësuar, i famshëm. |
MESHKURË | I falënderuar. |
MAEMER | Ai që jeton gjatë. |
MUIDË | Ai që i përsëritë çështjet, ekspert me përvojë. |
MUINË | Ndihmëtar, përkrahës. |
MUGIR | Sulmues kundër armikut. |
MUFDI | Ai që sakrifikon veten dhe pasurinë. |
MIFDAL | Shumë i çmuar, shumë i vlefshëm. |
MUFID | I dobishëm. |
MUKTEDI | Ai te i cili mbështeten të tjerët. |
MIKTAM | I pari, përparimtar. |
MUEJID | Ndihmëtar, përkrahës. |
MUJESIR | Ai që lehtëson çështjet. |
MEJMUN | I bekuar. |
N
NADIR | Personalitet i rrallë. |
NAIM | I begatshëm, i freskët. |
NAFIË | I dobishëm. |
NASIR | Ndihmëtar. |
NEDHIR | Ai që tërheq vërejtjen. |
NEBIH | I pashëm, i origjinës së mirë. |
NEBIL | I familjes fisnike, shëmbëlltyrë. |
NEDIMË | Shok, mik i besueshëm. |
NEHAR | Mikpritës, bujar, ditor. |
NEIMË | Begati, përjetim i kënaqësive. |
NEKIBË | prijës, kryetar. |
NESIBË | I familjes së ndershme. |
NESIM | Aromatik. |
NESUH | I sinqertë, serioz. |
NEXHAT | Shpetim. |
NEXHDET | Guximtar. |
NEXHIBË | I ndershëm, i origjinës së mirë. |
NEXHMUDIN | Yll feje. |
NUH | Emër pejgamberi. |
NUËMAN | Begati. |
NURI | I ndritshëm. |
NURUDIN | Dritë e fesë. |
NUSRET | Ndihmëtar. |
NAXHIH | Fitimtar. |
NAXHID | Shpëtues, ndihmëtar. |
NASIB | I përshtatshëm. |
NASHID | Ai që kërkon dhe dëshiron diçka. |
NASHIT | Aktiv, i zellshëm, i kryen punët pa përtesë. |
NASIH | Këshilltar. |
NASIR | Ndihmëtar, përkrahës. |
NADIR | I mirë, i bukur. |
NADHIR | Kontrollues. |
NAHID | I lartë, i famshëm. |
NAIB | Zëvendës. |
NEBILË | Me origjinë të mirë, i vlefshëm, fisnik. |
NEXHATI | Shpëtues, fitimtar. |
NEXHIDË | Trim, luftëtar, guximtar. |
NEDIMË | Shok, mik. |
NEDHIRË | Që tërheq vërejtje që mos të veprohet keq. |
NEZIHË | I shëndoshë, pa të meta. |
NESIMË | Erë e lehtë, erë e mirë aromatike. |
NIDAL | Ngritje, revolucionar. |
NUËMAN | Ngjyrë e gjakut, ngjyrë e kuqe. |
NEFISË | I çmueshëm, i vlefshëm. |
NEFILË | Dhuratë, fitim, shpërblim. |
NEHAD | I ngritur, i lartësuar. |
NUFEL | Djalosh i bukur. |
V
VAHID | Një i vetëm. |
VASIF | Përshkrues. |
VABIL | Shi i madh. |
VATHIK | I besueshëm, i vendosur, i fuqishëm. |
VATHIB | Fitues. |
VAXHID | I gjetshëm, i mundshëm. |
VEDAD | I dashur, simpatik. |
VARITH | Trashëgues. |
VASIL | Obligim. |
VEHAB | Dhurues, falës, ai që i fal gabimet. |
VAHIDUDINË | Ai që vërteton vetëm një fe. |
VELI | Ndihmës, kujdestar. |
VEZIRË | Ministër. |
VASIM | I pashëm, i bukur. |
VAKI | Trim, besnik. |
VAID | Ai që e mban premtimin. |
VAIDH | Këshilltar. |
VAKID | Praktikues, angazhues. |
VETHIKË | Besnik. |
VEXHIZË | Ai që flet qartë e shkurtër. |
VEXHIH | Udhëheqës i popullit. |
VEDUD | I dashur, simpatik. |
VESAM | Shenjë, simbol. |
VESITË | Negociator. |
VESIM | Bukurosh. |
VEKIË | Esencë, i fortë, i fuqishëm. |
VELID | I porsalindur, foshnjë. |
VENISË | Mik, shok, dashamir. |
J
JASER | I lehtë, pa vështirësi. |
JASIN | Sure e Kur`anit. |
JAMIN | I bekuar, i djathtë. |
JAHJA | I gjallë në vepër e njohuri. Emër Pejgamberi. |
JAËKUB | Emër Pejgamberi. |
JUNUS | Emër Pejgamberi. |
JUSUF | Emër Pejgamberi. |
JEZID | Shumues, ai që shton. |
JESAR | Ai që i lehtëson çështjet. |
JUSRI | Ai që udhëton natën. |
JEKINË | I sigurt. |
JEMAM | Shpend i vogël. |
EMRAT E GJINISË FEMËRORE
A
ASIRE | Ajo që të mahnitë me bukuri dhe sjellje të mira. |
ASIJE | Mjeke që shëron çdo sëmundje (shpirtërore-fizike), mbështetëse. |
ASALE | Ajo që ka burim fisnikërues. |
AMALE | Ajo që ka shpresë, dhe që kërkon realizimin e dëshirave. |
AHLAME | Ëndrra (të mira). |
AIDE | Vizitore e të sëmurëve. |
AISHE | E gjallë, në gjendje të mirë, që jeton. |
ABIDE | E devotshme, nënshtruese ndaj Krijuesit. |
ABIRE | Udhëtare, kalimtare. |
ADILE | E drejte. |
ARIFE | Mësuese, e ditur. |
ASILE | E butë, e ëmbël, ëmbëlsirë e mjaltit. |
ASIME | E mbrojtur. |
ATIFE | Simpatike, e mëshirshme, e dhembshme. |
AFIJE | E shëndetshme. |
AKILE | E mençur. e menqur |
ALIME | E ditur, mësuese. |
ALIJE | E lartë, e ngritur. |
AMIRE | Që jep të mira të shumta, e qetë. |
AHIDE | Ruajtëse. |
AXHIBE | Mahnitëse. |
ADVIJE | E shpejtë, e shkathët. |
ADHRA | E pastër, e ruajtur, virgjëreshë. |
AZIZE | E fuqishme, e mrekullueshme. |
AZIME | E vendosur, e guximtare. |
ASULE | Bamirëse. |
AFAFE | E pastër, e larguar prej gabimeve. |
AFIFE | E pastër. |
AMIRE | Vendbanim i madh. |
ANBERE | Erë e mirë e pemëve. |
ANISE | Sokoleshë. |
AJNIJE | Burimore, natyrore, reale. |
AVNIJE | Ndihmëtare, asistente. |
AJETE | Shenjë, dokumente. |
ATIKE | Fisnike. |
AJUSHE | Jetëgjatë. |
E
EDIBE | Edukatore, e kulturuar. |
EMINE | Emër i nënës së Muhamedit a.s. |
ERIBE | E shkathtë, e zellshme, e mençur. |
ESMA | Emërtimet, shumësi i emrit. |
ESILE | E butë, e rrafshët. |
EDVAE | Dritë. |
EFDALE | E vlefshme. |
ELMASE | Diamante, flori. |
ELIFE | E butë, e shoqërueshme. |
EMANE | Ajo që ka shpresë në realizimin e asaj që dëshiron. |
EMIRE | Princeshë. |
EMIME | Nënëloke. |
ENISE | Shpirtmirë, vajzë e pamartuar. |
ENVARE | Ndriçuese. |
I
INHARE | Buruese, çka dhuron, ajo që jep. |
IBAE | Ajo që nuk e lejon veten të nën-çmohet apo që refuzon të nënshtrohet. |
IBTISAME | Ajo që buzëqesh, që qesh pa zë. |
IBTIHAXHE | E lumtur, e gëzuar. |
IBTIHALE | Lutje me përkushtim ndaj Allahut të Madhëruar. |
IXHTIHADE | Ajo që arrin qëllimin me sukses. |
IHSANE | Bamirëse. |
IHLASE | E sinqertë, e pastër, fisnike. |
ILHAME | Shpallje, zbulim i fshehur. |
INTISARE | Fituese, triumfuese. |
IKRAME | Fisnikëruese, respektuese. |
IRSHADE | Udhëzuese. |
ISRAE | Udhëtim nate. |
ISLAHE | Bamirëse. |
B
BADIRE | E para, kalimtarja. |
BARIKE | Xixëllonjë, ndriçuese. |
BASILE | E fuqishme, guximtare. |
BASIME | Ajo që buzëqesh. |
BAHIRE | E mençur, triumfuese. |
BEDAHE | Ylli ndriçues në qiell. |
BEDRIJE | E plotë si hëna. |
BEDIHE | E mençur, e shpejtë në dhënie, që përgjigjet. |
BERAE | E pastër, pa të meta. |
BERIE | E pastër, pa të meta. |
BUSRA | E ngritur prej toke. |
BESHIRE | Përgëzuese. |
BESIRE | Vizionare, largpamëse. |
BILALE | Kushtrim, thirrje. |
BELSAME | Ajo që jep erë të mirë. |
BELKISE | Emri i mbretëreshës sebee. |
BELIGE | E kthjellët. |
BEHAE | E mirë dhe e bukur. |
BEHARE | Bimë me erë të mirë. |
BEHIXHE | E lumtur, e gëzuar, e disponuar. |
BEHIRE | Fisnike, e bukur, angazhuese. |
BEHIJE | E bukur, e ndjeshme. |
BEJANE | E kjartë. |
BAHRIJE | Detare, marinare. |
BAHIJE | fatmire, e udhëzuar. |
BEJADE | Bardhoshe. |
BEKRIJE | E hershme, e para. |
T
TAIBE | Ajo që pendohet. |
TEHIJE | E turpshme, përshëndetëse. |
TERXHUMANE | Shpjeguese, përkthyese, sqaruese. |
TERIME | Ajo që i nënshtrohet vetëm Allahut. |
TESNIME | Emër i një burimi të lumit në Xhenet. |
TESHRIFE | Ajo që ka vend të lartë, të ngritur. |
TEFDILE | E vlefshme. |
TEKIJE | E mbrojtur prej gabimeve. |
TEMIME | E plotë, e shëndoshë. |
TENSIME | Erë e lehtë. |
TEHLILE | Ajo që madhëron vetëm Allahun. |
TEUFIKE | E suksesshme, e pajtuar. |
TEVSILE | Ajo që ka shpresë dhe që iu nënshtrohet vetëm Allahut. |
TAHIRE | E pastër, ajo që pastron. |
TALIBE | Nxënëse, studente. |
TAHIJE | Magjetore, amvise. |
TARAIFE | Diçka e re, kuriozitet. |
TALAVE | E bukur, që lulëzon. |
TAJIBE | E mirë, e kënaqshme. |
TH
THABITE | E vendosur, trimëreshë, guximtare. |
THAKIBE | Mendimtare, e mençur. |
THUBATE | E fuqishme. |
THEKAFE | Ajo që ka prestigj. |
THEMARE | Frytdhënëse. |
THEMINE | E shtrenjtë, e çmueshme. |
THEVABE | Shpërblyese. |
XH
XHAIZE | Shpërblyese. |
XHABIRE | Rregulluese e ashtit pas thyerjes. |
XHAHIBE | Tërheqëse, simpatike. |
XHAHIDE | E angazhuar, e zellshme. |
XHERIE | E fuqishme, trimëreshë. |
XHEZILE | Ajo që jep shumë. |
XHELAE | Sqaruese. |
XHELILE | E respektuar, e ndershme, e famshme. |
XHEMALE | E bukur, e mirë. |
XHENATE | Shumësi i kopshteve në Xhenet. |
XHIHANE | Gjithësia, bota. |
XHIHADE | Ajo që angazhohet në rrugën e Allahut. |
XHEHANE | Vajzë e re. |
XHEHIRE | Ajo që flet me zë të thekshëm, me zë të lartë. |
XHEVAHIRE | Diamant. |
XHEVRIJE | Lulëkuqe, e çmueshme. |
XHIJADE | Shumë e mirë, fisnike. |
XHEJLANE | Zgjedhëse, popull në Bah. |
XHEMILE | Bukuroshe. |
XHESIME | E madhe, kolosale. |
H
HATIME | Qeveritare. |
HASHIDE | E përgatitur në çdo çast. |
HASINE | Grua e pastër, e ndershme, fisnike, vajzë e martuar. |
HADINE | Edukatore e fëmijëve. |
HAFIDHE | E ruajtur, që mban në mend, e shkëlqyer. |
HAKIME | Prokurore, gjyqtare. |
HALIME | E mençur. |
HAMIDE | Falënderuese. |
HANIJE | Simpatike. |
HABIBE | E dashur, dashnore, mike. |
HAXHELE | Lloj shpendi, zog mali. |
HUSANE | Tepër e bukur. |
HUSNIJE | E bukur me cilësi të mira. |
HASHUDE | E shpejtë, e lëvizshme. |
HAFIJE | Fisnike, e fshehur prej të tjerëve. |
HALAVE | E ëmbël, e shijshme. |
HALIFE | E shoqërueshme, shoqe e pandashme. |
HAMAME | Zog, shpend i vogël. |
HANIFE | Muslimane e çiltër, e pastër, e sinqertë. |
HANUNE | Shndritja e çdo luleje. |
HANIJE | Ledhatuese, e butë, e sjellshme. |
HAVA | Emër i bashkëshortes së Ademit a.s. |
HURIJE | E bukur në çdo aspekt, vajzë Xhenneti, syzezë. |
HADIJE | Udhëzuese në rrugë të drejtë. |
HAJRIJE | E dobishme. |
HALIDE | E përjetshme, e paharruar. |
HASIBE | Fisnike, e ndershme. |
HASIJE | E veçantë, e posaçme. |
HASIME | Vulosja e fundit. |
HATEME | Përfundimtare. |
HATIXHE | Fëmijë gjashtë mujorësh, shikim i mprehtë. |
HIDAJETE | E udhëzuar në rrugë të drejtë. |
HIKMETE | E zgjuar, e mençur. |
HABIRE | Eksperte. |
HAFIRE | Mbrojtëse, ajo që e ruan nderin. |
D
DAIJE | Ajo që thërret në të mirë. |
DAIME | E përjetshme. |
DELILE | Udhëzuese, e qetë. |
DEVLETE | Pushtetare. |
DIJANE | Adhuruese e Allahut. |
DINETE | E dëgjueshme. |
DAHIKE | Ajo që buzëqesh. |
DARIE | Ajo që i përulet vetëm Allahut. |
DAMIRE | Shtathollë. |
DAMINE | Siguruese. |
DAHIJE | Sakrifikuese. |
DAMIME | Shoqëruese. |
DAJAE | Drita, lindja e diellit. |
DH
DHAHIRE | Kolosale, madhështore. |
DHAKIRE | Përkujtuese e Allahut, ajo që nuk harron. |
DHEKIJE | E mençur, e mirë, erëmirë. |
DHAFIRE | Triumfuese, fituese, ajo që arrin qëllimin e saj. |
DHAHIRE | E dukshme, e qartë. |
DHARIFE | E bukur dhe e mençur. |
DHALILE | Hija e pemëve. |
R
REBIHA | Fitore. |
RABIJE | Lulëzime, zhvillimore. |
RATIBE | E përqendruar, e vendosur. |
RAHIBE | Zemërgjere, me zemër të madhe. |
RAHILE | Endacake, emri i nenës së Jusufit a.s. |
RASIME | Pikturuese, vizatuese. |
RESHIDE | E mençur, udhëzuese, e përqendruar. |
RADIJE | E kënaqur, e mirëkuptuar. |
RAGIBE | E preferuar, e dëshiruar. |
RAFIDE | Fisnike. |
RAFILE | Krenare me veshmbathjen e saj. |
RAFIJE | Rrobaqepëse. |
RAMIZE | Simbolike, që është e njohur, sinjalizuese. |
RAVIJE | Transmetuese e fjalëve të Muhamedit a.s. |
RIHABE | Fushë e gjerë, gjerësia e shtëpisë. |
RAHIME | E hollë, zërin e lehtë e të hollë, që flet but. |
RAHIME | E mëshirshme. |
REDIFE | Përcjellëse. |
REZINE | Modeste. |
RISALE | Lajme të rëndësishme. |
RESMIJE | Zyrtare, në çka duhet mbështetur dhe bazuar. |
REDANE | E mençur, udhëzuese. |
REDIJE | E dashur, e kënaqshme. |
REFALE | Shtatgjate, flokëgjate. |
REFIKE | Shoqëruese, përkëdhelëse, emri i gruas së Is`hakut a.s. |
REFIDE | Bujare, ndihmëtare. |
REFIHE | Jetmire e luksoze. |
REKIKE | E butë, e ëmbël. |
RUKIJE | Emri i vajzës së Muhamedit a.s. -gruaja e Uthmanit r.a. |
RUMANE | Shegë. |
REMZIJE | Shenjë simbolike. |
REMISE | E fshehur, sekrete, e ruajtur. |
RENIME | Ajo që ka zë te bukur. |
REHAME | Pikërrim shiu, shi i lehtë. |
REHIDE | Përshëndetje, shëndet. |
RUHIJE | E qetë, e mëshirshme, e lumtur, shpirtërore. |
RUVEJDE | E ngadalshme, që pritë e nuk ngutet. |
REJHANE | Shpirtmire, bimë që ka aromë shumë të mirë. |
RUFADIJE | Përparimtare, ngritje. |
Z
ZEKIJE | E pastër, e mirë, e kthjellët. |
ZAHIRE | Fisnike, e lartë, e qartë. |
ZAHIDE | Askete, e dëgjueshme ndaj Allahut. |
ZEBIDE | Më e njohura, më e popullarizuara. |
ZYRAFETE | E lehtë, e butë. |
ZYLFIJE | Aftësi, rang i lartë. |
ZARIFE | E mençur, përkujtuese. |
ZEJNEBE | Lis me aromë të mira. |
ZEJNIJE | Dekorim, stoli. |
ZINETE | Stoli, hijeshi, bukuri. |
ZUHRA | E ndritshme, dritë. |
ZULEJHA | Gruaja e mbretit të Egjiptit. |
ZUMRYTE | Gur i çmuar. |
ZEMZEME | Ujë i Zemzemit. |
ZUHDIJE | Tepër e devotshme. |
ZAHRA | E ndritshme, fytyrë që shkëlqen nga drita. |
ZUHRIJE | Vaze lulesh. |
ZEHIDE | E kënaqur me pak. |
ZUHIJRE | E bukur dhe e mirë. |
ZIJADE | Përparimtare, që jep shumë. |
S
SAIDE | Udhëheqëse. |
SAIRE | Përparimtare. |
SAILE | Ajo që pyet dhe kërkon shumë. |
SABIKE | Ajo që ia kalon të tjerave. |
SABIJE | Ajo që i përfiton zemrat me bukurin dhe moralin e saj. |
SAIRE | Ajo që e ruan nderin dhe pasurin e saj dhe të tjerëve. |
SAXHIDE | Përulëse ndaj Allahut. |
SAXHIJE | E qetë, e butë, natyrale. |
SAHIRE | Mahnitëse, të mahnitë me bukuri. |
SARA | E lumtur dhe krenare. Emri i gruas së Ibrahimit a.s. |
SARIJE | Udhëtim nate. |
SAIDE | Qarkullimi i ujit të lumit, valëvitja e ujit të detit. |
SAKIJE | që sjell ujë. |
SAKINE | E qetë, e vendosur. |
SALIME | E shëndoshë, pa të meta. |
SALIJE | Shpirtmire. |
SAMIRE | Bashkëbiseduese, ngjyrë bionde. |
SAMIJE | E lartë, e ngritur me moral e vepra të mira. |
SEXHIJE | Natyrore, edukatore. |
SEHIJE | Fisnike, bujare. |
SERIRE | Zemra, gjoksi, ajo që ka në shpirt. |
SEADE | E lumtur. |
SEIDE | E lumtur, e gëzuar. |
SEFIRE | Deleguese, ambasadore. |
SEKINE | E qetë, e butë, modeste. |
SELSEBILE | Emër i ujit të Xhenetit. |
SELIME | E shëndoshë, pa të meta. |
SEMAHIRE | Shtatdrejte, shtatholle. |
SAMARA | E kuqërremtë. |
SEMIHA | Fisnike, bujare, që fal shumë. |
SEMIRE | Bashkëbiseduese. |
SEMIA | Ajo që dëgjon shumë. |
SUMEJE | E lartë me vlerë, me pozitë të lartë. Shehidja e parë në Islam. |
SENAE | Lindje, ndriçuese. |
SENIJE | Shndritëse. |
SEHADE | Ajo që flenë pak, e zgjuar. |
SEHILE | E thjeshtë. |
SEJIDE | Udhëheqëse. |
SABAHE | Agimi, agimore. |
SEBAHATE | Notuese, lundruese. |
SABRIJE | Durimtare. |
SADIJE | Fatlume, me fat të mirë. |
SAFVETE | E pastër, e kulluar. |
SAFIJE | E pastër, e drejtë. |
SAIME | Agjëruese, e lirë. |
SADIKE | E sinqertë, e drejtë. |
SABURE | Durimtare. |
SAMUJE | E vendosur, guximtare. |
SH
SHEHIDE | Dëshmitare, dëshmore. |
SHEMSIJE | Diellore. |
SHERIFE | E zgjedhur. |
SHUHRETE | E popullarizuar, me zë. |
SHUKRIJE | Falënderuese. |
SHARIHE | Sqaruese, shpjeguese, e kuptueshme. |
SHAKIRE | Falënderuese. |
SHAMILE | Gjithëpërfshirëse. |
SHEFAE | Shëruese. |
SHEFIKE | Ledhatuese, mëshiruese. |
SHEKIME | Trimëreshë, guximtare, me zemër të fortë. |
SHEMAE | Me erë të fortë, fisnike. |
SHEHADE | Mjalta e bletës. |
SHEHAME | Shpirtmire, ajo që kryen punë të rëndësishme. |
SHEHIRE | E popullarizuar, e njohur. |
SHEJMA | Reflektimi i aromës she shijes së mirë prej fytyrës së saj. Emri i motrës së Muhamedit a.s. nga gjiri. |
G
GADIJE | Pasdite. |
GAZIJE | Luftëtare. |
GALIBE | Fituese, triumfuese. |
GALIJE | E çmueshme. |
GANIJE | E pavarur. |
GATAFANE | Jetëgjate, flokëgjate. |
GUFRANE | Ajo që fal. |
GANIMETE | Fitim pa mund të madh. |
GANIJE | E pasur. |
F
FAIDE | E vlefshme, e zellshme. |
FAIZE | Shpëtimtare, fitimtare. |
FAIKE | Më e vlefshmja, më e mira. |
FATIHE | Çlirimtare, sure e Kur`anit. |
FATIKE | Trimëreshë. |
FAHIRE | E çmueshme, e mirë për çdo send. |
FARIHE | E lumtur, e gëzuar. |
FARISE | Malësore, që e kalëron kalin. |
FARUKE | Dalluese e të mirës nga e keqja. |
FADILE | E vlefshme. |
FATIME | Ajo që nuk e lejon veten të bëjë gabime. Vajza e Muhamedit a.s. |
FALIHE | Ajo që merret me bujqësi. |
FETIJE | Vajzë e mirë dhe e fuqishme. Lule me erë të mirë. |
FEHARE | Krenare, ajo që mburret. |
FIDAIJE | Sakrifikuese me trup dhe shpirt në rrugën e Allahut. |
FERASHE | Flutur. |
FERHANE | E lumtur dhe krenare. |
FIRDEVSE | Emër i Xhennetit. |
FURKANE | Dalluese e të mirës nga e keqja. |
FERIDE | E rrallë, e vetme, e çmueshme. |
FESIHE | Ajo që flet rrjedhshëm. |
FIKRIJE | E mençur, mendimtare. |
FEKIHE | Pemë me erë dhe shije. |
FEHIME | E kuptuar. |
FUADE | Zemër. |
FEVZIJE | Fitimtare. |
FIKRETE | Medituese. |
K
KAIDE | Udhëheqëse, prijëse, kryetare. |
KADIRE | E fuqishme, që ka aftësi. |
KADRIJE | E fuqishme, përcaktuese. |
KADIJE | Gjykatëse. |
KADISIJE | E shenjtë. |
KASAME | E mirë dhe e bukur. |
KASIME | Ajo që merr vendime zyrtare për shumë çështje. |
KAMERE | Hëna. |
KEUTHERE | Ujë i Xhenetit. |
KIMETE | E vlefshme, e çmueshme. |
KATIBE | Shkrimtare, sekretaresh. |
KERIMANE | Fisnike. |
KASIBE | Ajo që ka profit, që fiton. |
KJAMILE | E plotë në çdo aspekt, qoftë me hije ashtu edhe me edukatë. |
KENANE | Modeste, sekrete. |
L
LAMIE | Vetëtimë, e mprehtë. |
LUBABE | Prej femrave më të zgjedhura , me prejardhje fisnike. |
LEBIBE | E mençur, e zgjuar. |
LAZIME | E domosdoshme, e vendosur. |
LETIFE | E butë. |
LEMISE | E prekshme dhe e butë. |
LEHAME | Madhështore në bukuri dhe me mirësi. |
LEJALE | Nata e errët dhe e gjatë. |
LUTFIJE | E edukuar, e adaptuar. |
M
MEXHIDE | E famshme, me edukatë të mirë. |
MAZINE | Ajo i që i shkëlqen fytyra. |
MALIKE | Sundimtare. |
MEËMUNE | Besnike, e sigurt. |
MAHIRE | E zellshme. |
MEBRUKE | E bekuar, që sjell shumë të mira. |
METINE | E fuqishme, guximtare. |
MITHALE | Shembullore. |
MUXHAHIDE | Ajo që përpiqet në rrugën e Allahut. |
MAHRUSE | E ruajtur, e mbrojtur. |
MAHMUDE | E falënderuar. |
MURADE | E kërkuar. |
MERZUKE | E furnizuar. |
MERVETE | Kodër afër Qabesë. |
MERJEME | E qëndrueshme. Emër i nënës së Isait a.s. |
MUSLIME | Ajo e cila i takon fesë Islame. |
MESHKURE | Falënderuese. |
MUFIDE | Fitimtare, ajo që sjell të mira. |
MAKBULE | E pranuar. |
MEKIJE | Qyteti ku gjendet Qabeja. |
MELEKE | Melaqe. |
MELIKE | Sundimtare. |
MEJSANE | Yll që shkëlqen shumë. |
MEJSURE | E lehtë. |
MEJMUNE | E bekuar, e mirë. |
MAGFIRE | E falur, e amnistuar. |
MAHIRE | Eksperte, e zgjuar. |
MEHRIJE | E dalluar, e shkathët. |
MELIHATE | E bukur, notuese. |
MERSIJE | Ajo që i takon elegjisë. |
MEKADESE | E shenjtë. |
MEVLIDE | Ajo që lind. |
MUNIBE | Ajo që pendohet, i kthehet Zotit. |
MUNIRE | E ndriçuar. |
MURVETE | Humane, njerëzore. |
MUSHEREFE | E ndershme, e njohur. |
N
NABIHE | E njohur, e mençur. |
NAXHIHE | Fitimtare, shpëtuese. |
NAXHIDE | Ndihmëtare. |
NAXHIJE | E shëndoshë. |
NADIRE | E rrallë, e dalluar, e bukur, e butë. |
NADIJE | Shndritëse, thirrëse. |
NASIHE | Këshilluese. |
NAIBE | Zëvendësuese. |
NAIME | E butë, e begatshme, e freskët. |
NAMIJE | Zhvillimore. |
NAHIDE | Revolucionare. |
NAILE | Ajo që realizon atë që dëshiron. |
NEBAHATE | Bimore. |
NEBAHE | Ajo që është me zë. |
NEBILE | Fisnike, me zë. |
NEXHADE | Ajo që e mban shpatën në dorë, qafëgjate. |
NEXHME | Ylle. |
NEXHVANE | Shpëtimtare, e pastër prej të këqijave. |
NEXHVA | Ajo që e mban sekretin. |
NEXHIBE | E vlefshme, e aftë. |
NEXHIME | Yllëza. |
NEDIDE | E ngjashme. |
NEDIME | Shoqëruese, mikeshë. |
NEZIRE | E rrallë. |
NEZIHE | Pa të meta, e shëndetshme. |
NESIME | Ambient i pastër, erë e mirë. |
NESHANE | E fuqishme, trimëreshë. |
NESIRE | Ndihmëtare, fitimtare. |
NUDARE | Arta, argjende. |
NEDALE | Revolucionare. |
NEDHRA | Shembullore, e njohur. |
NEDHIFE | E pastër. |
NEFISE | E çmuar, e shtrenjtë. |
NEKIJE | E pastër. |
NEMIRE | E pastër, e kulluar. |
NUHADE | Nxitëse për ta luftuar armikun. |
NEVARE | Dritë e fortë. |
NEVALE | Ajo që arrin qëllimin e vet. |
NURIJE | Ndriçuese. |
NAFIJE | E dobishme. |
NAZLIJE | Shqiponjë e vogël. |
NEBAHATE | Tragë, shenjë. |
NEKIBE | Prijëse, e parë. |
NIMETE | E kënaqshme. |
NESIBE | Fisnike, familjare. |
V
VATHIKE | E besueshme. |
VAXHIDE | E pasur, e fuqishme. |
VASILE | Lidhje, ngjitëse. |
VAIJE | Ajo që kupton mirë çdo send. |
VAHIDE | Ajo që vërteton Krijuesin Një. |
VUDADE | Simpatike. |
VEDIDE | E dashur, shumë e dashur. |
VERDA | Lule. |
VERDIJE | Lule. |
VESIME | E mirë, e bukur, e dalluar. |
VASFIJE | Përshkruese. |
VATANIJE | Atdhetare. |
VAIDE | Ajo që e mban premtimin. |
VEKILE | E autorizuar. |
VELADE | Ajo që lind shumë. |
VELIDE | Fëmijë i porsalindur, foshnje. |
VEHIBE | Dhuruese. |
H
HAXHERE | Refugjate. Emri i gruas së Ibrahimit a.s. |
HADIJE | Udhëzuese. |
HASHIME | Fisnike. |
HANIJE | E lumtur dhe e gëzuar. |
HEDIJE | Dhurata. |
HELALE | Hënëplote. |
J
JASIRE | E lehtë. |
JASMINE | Lloj lule me emër të mirë. |
JUSRA | E lehtë. |
JEKINE | E sigurt. |
JEMAME | Pëllumb, zog. |
JUMNA | E djathta. |