MËKATET E GJUHËS

Shkëputur nga “Çështje bazë të muslimanit” të autorit Llukman Nebiu.

Përkthyes: Dr. Musli Vërbani

Nga mëkatet e gjuhës:

Përgojimi: Të përmendurit për vëllanë atë që ai e urren, sidomos në çështje të fizionomisë së tij.

Shpifja: bartja e fjalëve për të shkatërruar dhe për të dëmtuar tjetrin.

Ngacmimi me fjalë ofenduese.

Gënjeshtra: të folurit e së kundërtës me atë që është reale.

Betimi rrejshëm.

Akuzimet e pabazuara: Këtu bëjnë pjesë shumë çështje dhe shumë fjali të cilat njeriu i përdorë e të cilat fjalë kanë nënkuptimin e prostitucionit. Pra janë fjalë të cilat e paraqesin haptazi (me fjalë konkrete) akuzimin për prostitucion, ose

janë fjalë në mënyrë alegorike të cilat kanë për qëllim akuzimin e tjetrit për prostitucion.

Ndëshkimi për akuzim për prostitucion është i paraparë si në vijim:

– për të lirin (i cili nuk është rob) parashihet dënimi prej 80 shkopinjve.

– për robin (i cili nuk është i lirë) parashihet dënimi prej 40 shkopinjve.

Ofendimi (sharja) i sehabeve.

Dëshmia rrejshëm.

Vonimi i afatit të borxhit për të pasurin.

Sharja dhe mallkimi.

Tallja me muslimanin, dhe çdo fjalë e cila e lëndon muslimanin.

Gënjeshtra për Allahun dhe për të dërguarin e Tij.

Akuzimi i pabazuar.

Shkurorëzimi bid’at: Kur thuhet fjala e shkurorëzimit gjatë kohës kur gruaja është me menstruacion, ose kur ajo nuk është në ciklin e menstruacionit me të cilën ka kontaktuar.

Fjala e “Dhiharit”: Atëherë kur njeriu i thotë bashkëshortes se ajo është sikurse nëna e tij pra, duke aluduar në atë se nuk do të kontakton intimisht me të.

Gabimi në lexim të Kur’anit, i cili lexim i jep kuptim tjetër fjalisë.

Leximi gabim, i cili gabim është gabim gramatikor edhe nëse nuk është gabim i kuptimit të fjalës.

Betimi për të dhënë diçka me qëllim që të privojë trashëgimtarin nga trashëgimia.

Lënien e borxhit testament.

Lënien e diçkaje (ndonjë sendi) testament pa e ditur askush.

Kur njeriu deklaron se nuk është djali i babës së tij, apo se është i liruar nga zotëria i tij, si f.v.: thotë: Unë e kam liruar filanin, në fakt nuk e ka liruar atë rob.

Fejesa me të fejuarën e vëllait (për nga feja).

Dhënia e fetvasë pa dituri.

Të mësuarit e mësimit të dëmshëm, pa ndonjë arsye të sheriatit.

Gjykimi jo me ligj të Allahut.

Vajtimi.

Çdo fjalë e cila nxit haramin.

Çdo fjalë e cila largon nga vaxhibi.

Çdo fjalë e cila e akuzon fenë.

Çdo fjalë e cila akuzon ndonjë pejgamber ose dijetar.

Çdo fjalë e cila akuzon Kur’anin, ose ndonjë ligj Islam.

Fabrikimi i gënjeshtrave.

Heshtja: mosurdhërimi në punë të mira dhe mosndalimi nga punët e këqija pa ndonjë arsyetim paraprak.

Të fshehurit e diturisë obligative atëherë kur ajo dituri kërkohet.

Të qeshurit me zë për të nxjerrë erë të keqe.

Të qeshurit me zë për ta poshtëruar muslimanin.

Fshehja e dëshmisë.

Moskthimi i përshëndetjes së selamit vaxhib.

Ndalohet puthja me epsh e Haxhiut (gjatë Haxhit).

Ndalohet puthja me epsh e atij i cili është në Umre.

Ndalohet puthja e agjëruesit (të agjërimit farz), nëse frikësohet se ejakulon. Ka mendime se është mekruh.

Po ashtu ndalohet puthja e asaj e cila është e ndaluar.

Lini një koment